Özel Egitim Hizmetleri Yönetmeligi (2006) ve Rehberlik Hizmetleri Yönetmeligi'nde (2001) belirtildigi gibi, rehber ögretmene özel egitimle ilgili birçok görev yüklenmistir. Ancak uygulamalar rehber ögretmenlerin bu görevleri yerine getirmekte birçok güçlükle karsılastıklarını da göstermektedir. Bundan dolayı, bu arastırmanın amacı rehber ögretmenlerin yasal düzenlemelerde geçen özel egitimle ilgili görevlerini yerine getirmede karsılastıkları güçlükleri ortaya koymak ve çözüm önerileri sunmaktır. Bu arastırmada veriler nitel arastırma yaklasımlarından birisi olan ?Görüsme Yöntemi? kullanılarak elde edilmistir. Görüsme yöntemi içerisinde de daha çok derinligine ve zenginligine veri saglamaya yarayan ?Yarı Yapılandırılmıs Görüsme Teknigi? kullanılarak veriler toplanmıstır. Bu arastırmanın çalısma grubunu Konya iline Baglı okullarda görev yapan 35 rehber ögretmen olusturmaktadır. Görüsmeler ses kayıt cihazıyla kaydedilmis ve kaydedilen verilerin transkriptleri ?içerik Analizi Yöntemi?yle analiz edilmistir. Arastırmadan elde edilen sonuçlar asagıda maddeler halinde sunulmustur. 1. ilkögretime ögretmen yetistiren lisans programlarında özel egitim alanı ve kaynastırma egitimiyle ilgili derslerin konulması, 2. Rehber ögretmen yetistiren lisans programlarında özel egitim alanı ve kaynastırma egitimiyle ilgili derslerin tür, sayı ve kredilerinin artırılması, 3. Rehber ögretmen yetistiren lisans programlarında özel egitim gerektiren bireylerin tanılanmasıyla ilgili uygulamalı derslerin konulması, 4. Rehber ögretmenlerin özel egitim alanıyla ilgili degisime ve gelismelere dönük hizmet-içi egitim programlarının düzenlenmesi, 5. Gezici özel egitim hizmetlerinin etkin ve yaygın hale getirilmesinde rehber ögretmen/psikolojik danısmanların bu hizmetlerindeki görev ve sorumluluklarının daha açık hale getirilmesi, 6. Özel egitim gerektiren bireyin egitimi için ailelerin aktif katılımının saglanması ve bunun için aileden baslayarak toplumun bilinçlendirilmesi, 7. Okulda özel egitim gerektiren bireyin egitimine yardımcı olması için okul aile birligi, gönüllü anneler ve gönüllü kuruluslardan yardım alınması konusunda rehber ögretmenlerin görev ve sorumluluklarının daha açık ve daha belirgin hale getirilmesi, 8. Okullarda özel gereksinimli çocukların belirlenmesi için yapılan taramaların ve gözlemlerin artırılmasına yönelik yapılan çalısmalarda rehberögretmenlerin görev ve sorumluluklarının daha açık ve detaylı bir sekilde açıklanması 9. Bütün okul yaklasımı çerçevesinde okulda bulunan personelin özel gereksinimli çocuklar hakkında bilgilendirilmesi 10. Yönetmelikte belirtilen ?Bireysellestirilmis Egitim Programları Gelistirme Birimi?ni (BEPGP) daha etkin bir hale getirmek için rehber ögretmenlerin ve diger personelin bu konuyla ilgili sürekli olarak bilgilendirilmesi ile BEPGP birimine daha etkin katılabilmesiyle ilgili görev ve rollerin daha açık hale getirilmesi.
Although the educational psychologists in Turkey have many duties to do for children with special educational needs (SEN) under the legislations (Special Education Services Legislation, 2006 and Counselling and Guidance Services Legislation, 2001) they have many difficulties to practice those legislative issues in schools for special education. Therefore, the aim of this study is to elucidate the difficulties which the educational psychologists face while they are doing their duties related to special education under the legislations and to propose the implications for practice according to the research findings. In this research the qualitative research method was used with which the data were collected by using the semi-structured interview technique because the researcher wanted to gather reach and deep data from the participants. The researcher interviewed 35 educational psychologists selected with using the random sampling system. The interviews were recorded and transcribed and then analysed in accordance with the content analysis. The results of this study are; all undergraduate students who are teacher training departments have to take some courses related to special education and inclusive education, identification and assessment of children with SEN for undergraduate students in Counselling and Guidance Departments in Education Faculties, the quality of peripatetic teachers services should be increased supported by the government and voluntary organisations, all governmental and voluntary organisations should have very good communication amongst them internally and externally, all the staff in schools from headteachers to the clerical staff should give information about children with SEN who are educated in mainstream schools, the educational psychologists should receive regular information about identification and assessment of children with SEN, Individualised Education Programme and evaluation of Psychometric Tests administered to the children.
