Uluslararası sözleşmelerin Türk Hukuk düzeni içindeki yerini düzenleyen 90. madde beş fıkradan oluşmaktadır. 90. madde de sözleşmelerin TBMM tarafından kanunla onaylanarak yürürlüğe gireceği şeklinde ana kural belirlendikten sonra, diğer fıkralarda istisnalar belirtilmiştir. 2004 yılında 90. madde de çok önemli bir değişiklik yapılmıştır. Bu değişiklik milletlerarası sözleşmelerin Türk Hukuk düzeni içindeki yerini bazı konularda netleştirse de, yetersiz kalmıştır. Yeni değişiklikten sonra temel hak ve hürriyetlere ilişkin milletlerarası sözleşmelerle kanunlar arasında bir çatışma çıkarsa, antlaşma hükümleri esas alınacaktır. Ancak usulüne göre yürürlüğe girmiş milletlerarası sözleşme hükmüyle Anayasa hükmü çatıştığında hangisinin esas alınacağı mevcut düzenlemeye göre belli değildir. Yine uluslararası sözleşmelere karşı Avrupa da Anayasa yargısı yolu kapalı olan çok az ülke kalmıştır. Mevcut düzenlemenin yetersiyliği nedeniyle ortaya çıkan sorunlara, en kısa zamanda kapsamlı bir değişiklikle çözüm bulmak gerekmektedir. Bu mevcut düzenlemenin yetersizliğini asgariye indirmek, hukuki istikrar ve güveni sağlamak konusunda en büyük görev hakimlere düşmektedir.
Article No. 90 is consisted of five clauses, which organizes position of International Treaties within Turkish Legislation. After it is stated in Article No. 90 that treaties shall be valid only after they are legislated in Turkish Grand National Assembly, there had left several exceptions in other clauses. A significant amendment was made on Article No. 90 in 2004. Although the amendment highlighted position of international treaties within Turkish legislation in several aspects, it had been inadequate. Following new amendment, in case that there occurs any dispute between valid laws and international treaties on basic rights and freedom an, provisions of treaty shall dominate. However, it is not clear that which legislation would be valid in case that any provision of duly implemented international treaty and any provision of Constitution conflicts. Also, there are very rare countries in Europe where constitutional appeal means are closed against international treaties. It is necessary to provide a comprehensive solution as soon as possible for the problems arising from deficiencies of present regulations. Most significant responsibility should be undertaken by judges in order to minimize deficiencies of present regulations, to provide legal stability and trust.