Bu in vitro çalışmada, yeni nesil amid tipi lokal anestezikler olan levobupivakain ve ropivakainin endotelli ve endotelsiz insan umbilikal arter ve veninden elde edilen vasküler düz kasına vazoaktif etkileri araştırılmıştır. Umbilikal arter ve ven segmentleri 2x3 mm halkalar halinde kesildi. Damar şeritleri kontraktil cevapları izometrik olarak poligrafa yazdırılmak üzere 37°C'de %95 O2-%5 CO2 karışımı ile gazlandırılan organ banyosu içine alındı. Çalışmanın bir bölümünde endotelin kasılma cevabı üzerindeki etkisini değerlendirmek amacıyla dokuların bir bölümünün endotelleri mekanik olarak sıyrıldı. Çalışmanın ilk bölümünde, banyoya seratonin (10-6M 5-HT; n=7) ilave edilerek endotelli ve endotelsiz arter ve ven dokularının kasılma cevapları yazdırıldı. Kasılma cevabı maksimum düzeye ulaştığında ortama kümülatif tarzda levobupivakain veya ropivakain ilave edilerek konsantrasyon-cevap eğrileri kaydedildi. İkinci bölümde, levobupivakain ve ropivakainin endoteli sağlam veya endotelsiz arter ve ven halkalarının bazal tonusu üzerine olan etkileri araştırıldı. Bu amaçla banyo içine kümülatif tarzda levobupivakain (10-9-10-4 M; n=7) ve ropivakain (10-9-10-4 M; n=7) ilave edilerek konsantrasyon-cevap eğrileri elde edildi. Levobupivakain ve ropivakain ile elde edilen kasılma cevapları 10-6 M 5-HT ile alınan maksimum kasılma cevabının yüzdesi (%) şeklinde değerlendirildi. Bu çalışmada levobupivakain ve ropivakainin umbilikal vasküler düz kasında konsantrasyon bağımlı kontraksiyon meydana getirdikleri gözlemlendi. Hem umbilikal arter hemde umbilikal vende levobupivakaine maksimum kasılma (Emax) cevapları ropivakaine göre anlamlı olarak daha yüksekti. Hem levobupivakainin hemde ropivakainin umbilikal arterde maksimum kasılma (Emax) cevapları umbilikal vene göre anlamlı olarak daha yüksekti. Endotelli ve endotelsiz dokular arasındaki kasılma cevaplarında istatistiksel olarak anlamlı fark belirlenmedi. 5-HT ile önceden kasılmış olan umbilikal damarlar üzerinde hem levobupivakainin hemde ropivakainin herhangi bir vazoaktif etkisi belirlenmedi. Bu bulgular sonucunda; yüksek doz levobupivakain ve ropivakain, umbilikal damarlarda gelişebilecek kontraksiyona bağlı olarak fetal kan akımını azaltabileceği sonucuna varılabilir. Bu vazokonstrüktör etkilerin mekanizmalarının ortaya konulması için ileri çalışmaların yapılması gerekmektedir.
In this in vitro study, we investigated the vasoactive effects of levobupivacaine and ropivacaine, the new amid type local anesthetics, on vascular smooth muscle derived from endothelium-intact and endothelium-denuded human umblical arteries and veins. Artery and vein segments were cut into helical strips 2x3 mm. The strips were mounted in tissue baths at 37 ?C continuously gassed with 5% CO2 in oxygen for isometric recording of contractile activity on a polygraph. The endothelium of some tissues was mechanically removed to ases the influence of the endothelium on contractility. The first phase of the experiment the strips were precontracted with serotonin (10-6M 5-HT; n=7). After obtaining the maximal contraction, responses obtained by adding levobupivacaine and ropivacaine (10-9?10-4 M; n=7) cumulatively were recorded. In the second phase of the experiment levobupivacaine and ropivacaine in concentrations of (10-9?10-4 M; n=7) was administered alone on the endothelium-intact and endothelium-denuded preparations. Levobupivacaine and ropivacaine-induced contractions were expressed as the (% of 5HT maximal response) percentage of 5 HT?s maximal response. Our results show that, both levobupivakain and ropivakain induces a concentration-dependent contraction in the smooth muscle cells of umblical arteries and veins. Maximum contractile response (Emax) of levobupivacaine was higher than ropivacaine on both umbilical arteries and veins. Maximum contractile response (Emax) of levobupivacaine and ropivacaine on umbilical artery was higher than the umbilical vein. There were no statistically significant difference between contraction responses of endothelium-intact and endothelium-denuded tissues. Neither levobupivakain nor ropivakain had any vasoactive effects on umblical vasculature preconstricted with 5-HT. The results suggest that, in high concentrations levobupivacaine and ropivacaine may affect umbilical blood flow by contracting the umblical artery and vein thus reducing fetal blood flow. Further studies should be made to denote the mechanisms of vazoconstrictive effects discussed in this study.
