İdâreye sosyal ilişkileri düzenleyebilmek amacıyla birtakım yetkiler tanınmıştır. İdârî para cezası uygulayabilme yetkisi bunların içinde en dikkat çekenidir. Bu çalışma kapsamında Kabahatler Kanunu'nda yer alan idârî para cezaları incelenmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu kabahatleri suç olmaktan büyük oranda çıkarmış ve kabahat olarak nitelendirilen bir kısım fiiller ve bu fiiller için ygulanacak yaptırımlar 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nda düzenlenmiştir. 31.03.2005 tarihli ve 25772 sayılı mükerrer Resmi Gazete'de yayınlanarak 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren Kabahatler Kanunu'ndan önce idârî para cezaları alanında sistematik olmayan dağınık bir mevzuat bulunmaktaydı. Kabahatler Kanunu idârî para cezaları alanında genel bir kanun niteliğindedir. Çalışmamız yönünden ilk bölümde öncelikle kabahatler üzerinde durulmuş, Kabahatler Kanunu'nda yer alan ve karşılığında idârî para cezası yaptırımını gerektiren kabahatler hakkında bilgi verilmiştir. Çalışmamızın ikinci bölümünde ise idârî para cezaları incelenmiştir. Herhangi bir yargılama makamının işlemine gerek duyulmaksızın yaptırım uygulanıyor olması idârî para cezalarının en dikkat çekici özelliğidir. İdârî para cezaları Kabahatler Kanunu'na göre maktu ve nispi olarak belirlenebileceği gibi kanunda alt ve üst sınırı gösterilmek suretiyle de belirlenebilir. Özel kanunlarda düzenlenen kurul ve makamlar, mülkî idâre amirleri, kolluk ve zabıta görevlileri, Cumhuriyet savcıları ile mahkemeler idârî para cezası vermeye yetkili birimlerdir. İdârî para cezaları amaçları, karar vermeye yetkili organ ve usulleri ile neticeleri açısından adlî para cezalarından farklılık gösterirler. Kabahatler Kanunu'nda idârî para cezalarına karşı başvuru ve itiraz olmak üzere iki tane kanun yolu düzenlenmiş ve idârî para cezalarına karşı adlî mahkemeler genel görevli mahkemeler olarak kabul edilmiştir. İdârî yaptırımlar ile ilgili yapılan yeni düzenlemeler ve bu düzenlemelerin sıklıkla değişmesi uygulamada birtakım tereddütler ortaya çıkarmıştır.
Administration was given some authority to regulate the social relations. The most attractive one among those authorities is administrative fine. Administrative fines in misdemeanor law are analyzed within the scope of this study. Turkish Penalty Code with the number of 5237 did not regard misdeamenor as crime and some actions that are regarded as misdemeanor and the sanctions for those actions are regulated in 5326 numbered Misdemeanor Law. Before the Misdemeanor Law was introduced on the repeated Official Paper on 31 March, 2005 with the number of 25772, there was an unsystematic disorderly legislation about administrative fines. Misdemeanor Law is regarded as a general law about administrative fines. In the first part of our study, Misdemeanor acts were analyzed and some information was given on misdemeanor acts that are considered within misdemeanor acts and required administrative fines as sanction. In the second part of the study, administrative fines were analyzed. The most attention attracting point of administrative fines is that they do not require verdict of any judicial authority to apply sanctions. According to Misdemeanor Law administrative fines can be defined as absolute or relative or can be defined by means of stating minimum and maximum limits in the code. Institutions and positions defined with special laws, governors, law-enforcement officers, police, public prosecutors and courts have the authority to give administrative fines. Administrative fines are different form judicial fines in terms of their aims, the decision making organs and their methods and results. Application and appeal are two legal procedures that are regulated by the laws against administrative fines on misdemeanor law. Judicial courts are accepted as generally responsible courts for the administrative fines. Regulations about administrative sanctions and the frequent changes about these sanctions have caused some hesitations in application.
