Mandibular distraksiyon osteogenezis ile oluşturulan kemiğin biyomekanik analizi

Abstract

Çalışmanın amacı; mandibular distraksiyon osteogenezisle oluşturulan kemiğin farklı pekiştirme periyotlarındaki mukavemetinin ve kırılma noktasındaki kuvvet değerlerinin biyomekanik test yoluyla belirlenmesidir. Çalışmada 18 matür beyaz Yeni Zelanda tavşanı kullanıldı. Tavşanlar 6'şarlı 3 gruba ayrılarak distraksiyondan sonra sırasıyla 4,8 ve 12 hafta pekiştirme periyodu uygulandı. Altı tavşanın operasyon yapılmayan hemimandibulaları ise kontrol grubu olarak kabul edildi. Beş günlük latent periyodun ardından günde iki kez 0.5mm'lik distraksiyon oranıyla günlük toplam 1mm olacak şekilde 5 gün distraksiyon uygulandı. Hayvanlar sırasıyla pekiştirmenin 4, 8 ve 12. aylarında öldürülerek örnekler deney gününe kadar salin emdirilmiş gazlı bezlere sarılarak -20ºC'de deney gününe kadar bekletildi. Deney günü numuneler özel hazırlanmış düzeneğe yerleştirilerek 3 nokta eğme testi ile servohidrolik test makinesi (Instron) kullanılarak biyomekanik olarak analiz edilip gerilme ve kırılma noktasındaki kuvvet değerleri ölçüldü. Gruplar kendi aralarında ve kontrol grubu ile karşılaştırıldığında gerilme ve kırılma kuvvet değerleri arasında istatistiksel olarak önemli fark olduğu görüldü. Bir aylık grupta oluşan kemiğin mukavemetinin diğer gruplardan önemli derecede düşük olduğu, 2 aylık grubun, 3 aylık ve kontrol grubundan istatistiksel olarak önemli derecede zayıf olduğu, 3 aylık grupta oluşan kemiğin mukavemetinin ise kontrol grubundan istatistiksel olarak önemli derecede düşük olduğu tespit edildi. Bu çalışmanın sonucuna göre distraksiyonla oluşturulan kemiğin kırılma kuvveti ve mukavemeti pekiştirmenin geç fazında bile normal kemik seviyesine ulaşamamaktadır. Bununla birlikte kesin değerlendirme yapabilmek için mandibulanın kuvvet-dayanım çevresi göz önünde tutularak makaslama ve basma testlerini de içeren ve daha fazla örnekle ilave çalışmalara ihtiyaç vardır.

The aim of this study is to determine the resistance and fracture strenght values of the bone become in different consolidation periods in mandibular distraction osteogenesis with biomechanical test. In the study 18 mature male New Zeland rabbits used. After distraction seperated rabbits in 3 groups in order 4,8 and 12 weeks consolidation period is practiced. Not operated hemimandible of 6 rabbits are also accepted as control group. After 5 days latent period two 0.5 mm times totally 1 mm distraction in a day is practiced in 5 days. Animals in order 4,8, 12 month of consolidation are killed and samples are kept in gauze with saline in -20ºC. In experiment day samples setting in special prepareted contrivance with 3 point bending using servohydrolic test machine (Instron) biomechanically are analysed. Stress and strenght valves in fracture point are measured. When groups compared in each other and control group it is seen that in stress and fracture strenght valves there is considerable difference as statistically. The resistance of formed bone in first month has quitely lower resistance than other groups and second month group has quitely lower resistance than third month group and control group also third month group has quitely lower than control group. According to this study conclusion the bone formed with distraction even in late phase of consolidation period resistance and fracture strenght can not reach the normal bone level.