Gömülü 20 yaş dişlerinin çekimi Ağız, Diş ve Çene Cerrahisi kliniklerinde en sık yapılan oral cerrahi işlemlerdendir. Bu ameliyatlardan sonra hastalarda ödem, ağrı ve trismus gibi komplikasyonlar oluşmaktadır. Levobupivakain, uzun etkili, vazokonstriktör içermeyen ve diş hekimliği pratiğinde çok sık kullanılmayan bir lokal anesteziktir. Vazokonstriktör içermemesi, birçok sistemik rahatsızlığı olan hastalarda tercih sebebi olabilir. Lokal anestezik ajan içerisindeki vazokonstriktörün, operasyon esnasında hasta ve hekime sağladığı konfor düşünülürse, kontrendikasyon olmadığı sürece vazokonstriktörlü lokal anestezik ajanlar kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı; alt gömülü üçüncü molar cerrahisinde lokal anestezik ajan olarak levobupivakain ve artikain kullanılarak, bu iki lokal anestezik ajanın etkinliğinin kıyaslanması, indüksiyon ve operasyon sürelerinin değerlendirilmesi, hasta ve hekim konforu açısından bir farklılık olup olmadığının belirlenmesi ve tüm bunlarla ilişkili olarak, operasyon sonrasında ağrı, ödem ve trismus üzerine olan etkinliğinin araştırılmasıdır. Çalışmaya, yaşları 18-40 arasında değişen ve sistemik hiçbir rahatsızlığı olmayan, en az bir adet kemik retansiyonlu gömülü alt üçüncü molar dişe sahip 100 hasta dahil edildi. Çift kör yapılan çalışmada hastalar, rastgele iki gruba ayrıldı. Operasyondan önce, tüm hastalardan maksimum intersizial açıklık ve ödem değerlendirilmesi için kayıtlar alındı. Operasyonlar aynı cerrah tarafından ve hemen hemen aynı yöntemle gerçekleştirildi. Anestezik ajanın indüksiyon süresi, ameliyatın süresi, kanama açısından hekimin konforu operasyon esnasında kaydedildi. Ameliyattan sonra tüm hastalara amoksisilin, parasetamol ve klorheksidin glükonattan oluşan standart reçete verildi. Hastalara ihtiyaç duyduklarında ağrı kesici ilacı kullanmaları ve ilk ağrı hissettikleri zamanı kaydetmeleri söylendi. Operasyondan sonraki 1., 6., 12., 24. saatler ve 2., 3., 4., 5., 6., ve 7. günlerdeki ağrı düzeyleri hastalara verilen VAS (Görsel Analog Skala) üzerine kaydedildi. Ödem ve trismus değerlendirmeleri 2. ve 7. Günlerde tekrar yapıldı. Tüm veriler istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Gruplar arasında trismus ve kanama açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır (P>0,05). Levobupivakain kullanılan grupta istatistiksel olarak anlamlı olarak daha az ağrı ve ödem olduğu bulunmuştur (P<0,005). İndüksiyon süresi artikain uygulanan grupta daha kısa bulunmuştur. İlk ağrı kesici kullanımı iki grup arasında farklılık göstermese de, toplam ağrı kesici kullanımında gruplar arasında fark bulunmuştur (P<0,005). Vazokonstriktör içermemesine rağmen, hekim konforu açısından başarılı olduğundan, postoperatif dönemde ağrıkesiciye olan ihtiyacı azalttığı ve uzun süre sonra gerek duyulmasına sebep olduğu için, indüksiyon zamanı geç de olsa, diş hekimliği pratiğinde levobupivakainin kullanımını önermekteyiz.
Impacted third molar surgery is one of the oral surgery process which is performed frequently in the oral and maxillofacial surgery clinics. After the surgery, patients have some complications such as pain, edema. Trismus. Levobupivacaine is a long-action local anesthetic, which does not contain vasoconstrictor and is not commonly used in the practical dentistry. It could be prefered for he patients, who have systematic diseases because it does not contain vasoconstrictor. Vasoconstrictor which is the local anesthetic agents provide comfort to the patient and dentist during the operation. Local anesthetics with vasoconstrictors are used as long as contraindication does not happen. The aim of this study; using levobupivacaine and articaine as local anesthetic agent for impacted lower third molar surgery, comparing effectiveness of these two local anesthetic agents, evaulating operation and induction period, determining if there is any difference for the patient and dentist in terms of comfort and related with all mentoined above, searching the activity over trismus, edema and pain after the operation. The study included 100 patients between ages of 18-40 do not have any systematic disease and at least have one impacted lower third molar that is bone retentioned. The patients separated randomly into 2 groups via using double blind experiment. Before the operation, recordings are taken from patients for edema evaluation and maximum interstitial space. Operations performed by the same surgeon and almost with the same method. The induction period of the anesthetic agent, the period of the surgery, the comfort of the surgeon in terms of bleeding recorded during the operation. After the operation, all patients obtained the same prescription that included amoxicillin, paracetamol, chlorhexidine gluconate. The patients allowed to using an analgesic when they needed and also asked to record the time when they felt the first pain. Following 1st, 6th, 12th, 24th hours and 2nd, 3rd, 4th, 5th, 6th and 7th days of the operation, the pain level recorded on VAS (Visual Analog Scale) which was given to the patients. Edema and trismus evaluations are redone on the second and seventh days. All data evaluated statistically. There is no significantly difference found among groups statistically for trismus and bleeding (P>0,05). It is found out that group had levobupivacaine, statistically indicated less pain and edema (P<0,005). The group used articaine, showed less industion time. The usage of the first analgesic did not point out a difference among two groups but there is some differences found in the usage of total analgesics among groups (P<0,005). Levobupivacaine does not include vasoconstrictor but it s successful for the surgeon's comfort. Also in the postoperative period, it decreases necessity of the analgesic agents. Even though the induction period is late, it is need felt after a long period of time. Therefore, we suggest to use levobupivacaine in the practical dentistry.
