Çok kesitli BT'de trifazik protokol yöntemiyle renal hücreli karsinomaların subtiplerinin belirlenmesinde kontrastlanma özellikleri ve evreleme bulgularının rolü

Abstract

Çalışmamızda çok kesitli bilgisayarlı tomografi ile, kontrastlanma ve evreleme özelliklerine göre renal hücreli karsinomların subtiplerinin belirlenmesini araştırdık. Materyal ve Methot: Çalışmamızda 57 hastada tespit edilen 59 kitle lezyonunu inceledik. BT çekimleri tüm hastalarda çok kesitli bilgisayarlı tomografi ile trifazik protokol (kontrastsız, kortikomedüller, nefrografik ve ürografik fazlar) kullanılarak yapıldı. 5 subtip RHK hastası (34 berrak hücreli, 15 kromofob, 7 papiller, 2 sarkomatoid ve 1 toplayıcı kanal tipi RHK) incelendi. Kitleler 5 subtip için hasta yaşı, cinsiyeti, kitle boyutu, kontrastlanma paterni, kontrastlanma özellikleri, tümör yayılım paternleri (perinefrik değişiklik, vasküler invazyon, lenfadenopati, uzak metastaz), kalsifikasyon varlığı açısından karşılaştırıldı. Kontrastlanma özelliklerini değerlendirmede BT atenuasyon değeri, kontrast tutma farkı, aorta ya da börek parankimine göre düzeltilmiş değerler ve bu değerlerin relatif değerlerini araştırdık. İstatistik çalışmalar en çok görülen üç subtip (berrak hücreli, kromofob ve papiller subtipler) arasında yapıldı. Bulgular: Berrak hücreli karsinom kortikomedüller fazda diğer subtiplere göre daha yoğun kontrastlanma göstermektedir. Berrak hücreli subtipi diğerlerinden ayırt etmek için atenuasyon değerleri olarak cut-off değerini 86-89 HU arasında aldığımızda doğruluk oranları %81-86 arasında değişmektedir. Aorta göre düzeltilmiş değerlerde cut-off değerini 89-95 HU aldığımızda %86-88 doğruluk oranları, böbrek parankimine göre düzeltilmiş değerlerde cut-off değerini 87-95 HU aldığımızda %74-78 doğruluk oranları elde ettik. Relatif kontrastlanma değerleri açısından 2,42-2,72 cut-off değeri ile % 83-88 doğruluk oranı, aorta göre düzeltilmiş relatif kontrastlanma değeri için 2,59-2,74 cut-off değeri ile %88-90 doğruluk oranı, böbrek parankimine göre düzeltilmiş atenuasyon değeri için 2,63- 2,76 cut-off değerleri ile % 81 doğruluk oranları elde ettik. Nefrografik fazda berrak hücreli ile kromofob subtip arasında, ürografik fazda üç subtip arasında kontrastlanma özellikleri açısından istatiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır. Kontrastlanma paternleri, tümör yayılım paternleri, hasta yaşı, cinsiyeti açısından da subtipler arasında anlamlı fark bulunmamıştır. Sonuç: Renal hücreli karsinomları subtiplerine ayırmada en değerli parametre kitlelerin kontrastlanma dereceleridir. Berrak hücreli subtip kortikomedüller fazda diğerlerinden daha yoğun kontrastlanmaktadır. Berrak hücreli subtipi diğerlerinden ayırmak için en yüksek doğruluk oranına sahip olan parametre aorta göre düzeltilmiş atenuasyon değeri ve aorta göre düzeltilmiş relatif kontrastlanma değerleridir.

The aim of this study was to determine the subtypes of renal cell carcinomas with computed tomography imaging according to grading and contrast enhancement features. Material and Method: In total 59 lesions in 57 patients were included to the study. All patients underwent multislice computed tomographic imaging with a triphasic protocol of including non-contrast, corticomedullary, nephrographic and urographic phases. 5 subtypes of RCC (34 clear cell, 15 chromophob, 7 papillary, 2 sarcomatoid and 1 collecting tubular type RCC) were examined. For 5 subtypes , age and gender of the patient, lesion dimensions , existence of calcification , contrast enhancement and tumoral spread patterns were examined and compared with each other. For evaluation of contrast enhancement features, we investigated CT attenuation values, contrast density difference, aorta or renal paranchyma based corrected or relative values. Statistical analysis were done between three most frequent subtypes (clear cell, chromophob, papillary )of RCC . Results: Clear cell RCC showed more contrast enhancement than the oher subtypes. For differentiation of clear cell RCC from the other subtypes; a cut-off attenution value of 86-89 HU, an aorta based corrected attenution value of 89-95 HU and a renal paranchyma based corrected attenuation value of 87-95 HU showed diagnostic accuracy of 81-86%, 86-88% and 74-78% respectively. Also a cut-off relative contrast enhancement ratio of 2,42-2,72, a cut-off aorta based corrected relative contrast enhacement ratio of 2,59-2,74, a cut-off renal paranchyma based attenuation ratio of 2,63-2,76 showed a diagnostic accuracy of 83-88%, 88-90%, 81% respectively. According to contrast enhancement features there was no statistically significant difference between clear cell and chromophob subtypes at nephrographic phase. Between 3 subtypes, the difference was not statistically significant at urographic phase. The difference between subtypes was not statistically significant according to age, gender, contrast enhancement patterns and tumoral spread patterns. Conclusion: The most reliable parameter for differantiation of subtypes of RCC is the contrast enhancement degree of the lesions. Clear cell subtype showes more contrast enhancement than the others. The most reliable parameters for differentiation of clear cell subtype from the others are the aorta based corrected attenuation value and aorta based corrected relative contrast enhancement values.