T2DM'li hastalarda periferik arter hastalığı (PAH) ile Netrin-1, Endotelin-1, Total Antioksidan Kapasitesi(TAK),Total Oksidan Seviyesi (TOS) ve ADMA arasındaki ilişkilerin araştırılması ve diyabetin diğer mikrovasküler-makrovasküler komplikasyonlarının PAH ile birlikte görülme sıklığını ve biyokimyasal parametler ile ilişkisini ortaya koymayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Endokrinoloji, Metabolizma ve Beslenme Ana Bilim Dalında 02.12.2014 ve 01.06.2015 tarihleri arasında prospektif olarak yapıldı. Çalışmaya ADA kriterlerine göre tip 2 DM tanısı konmuş 40-65 yaş arası PAH olan 42 hasta ve tip 2 DM tanısı konmuş 40-65 yaş arası PAH olmayan 42 hasta alındı. Hasta supin pozisyonunda yatarken Huntleigh markalı otamatik ABİ ölçüm cihazı ile ABİ değeri ölçüldü. Katılanların sosyodemografik özellikleri yüz yüze görüşme yöntemi ile formlara kaydedildi. Hastaların kullandığı ilaçları ve var olan diyabetik komplikasyonları hastane sistem kayıtları ve hasta dosyasındaki raporlardan retrospektif olarak incelenerek kaydedildi. Tüm veriler SPSS 21.0 istatistik paket programı kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: PAH olan grupta (n=42) Netrin-1 düzeyi ortalaması kontrol grubuna (n=42) göre daha yüksek bulunmuştur(p=0,046). Kontrol grubunda Netrin-1 düzeyi ortalaması 1676,1±440,8 saptanmışken bu oran hasta grubunda 1848,9±330,1'dir. TAK, TOS OSİ, Endotelin-1, ADMA ortalamaları açısından PAH (n=42) olan grup ile kontrol grubu(n=42) arasında anlamlı fark bulunamadı (p>0,05). PAH olan grupta diyabetik nefropati varlığı kontrol grubuna göre daha yüksek bulunmuştur (p=0,016). Nefropati ve PAH birlikteliğinde (n=17) retinopati görülme oranı anlamlı şekilde yüksek iken (p=0,014) PAH olmaksızın sadece nefropatiye(n=14) (p=0,668) veya nefropati olmaksızın sadece PAH'a (n=17) (p=0,806) sahip olan bireylerde retinopati görülme oranı açısından kontrollere göre anlamlı fark saptanmamıştır. ADMA düzeyi ile GFR arasında negatif yönde birkorelasyon olduğu saptandı (r=-0,232, p=0,034). Sonuç: PAH olan grupta Netrin-1 düzeyi ortalaması kontrol grubuna göre daha yüksek bulunmuştur (p=0,046). TOS düzeyi ile Netrin-1 arasında pozitif yönde bir korelasyon olduğu saptandı (r =0,235 p=0,031). TAK, TOS, OSİ, Endotelin-1, ADMA ortalamaları açısından PAH olan grup ile kontrol grubu arasında anlamlı fark bulunamadı (p>0,05). PAH olan grupta diyabetik nefropati varlığı kontrol grubuna göre daha yüksek bulunmuştur (p=0,016). Nefropati ve PAH birlikteliğinde retinopati görülme oranı anlamlı şekilde yüksek iken (p=0,014) PAH olmaksızın sadece nefropatiye (p=0,668) veya nefropati olmaksızın sadece PAH'a (p=0,806) sahip olan bireylerde retinopati görülme oranı açısından kontrollere göre anlamlı fark saptanmamıştır. ADMA düzeyi ile GFR arasında negatif yönde bir korelasyon olduğu saptandı.
We attempted investigate the relationship between peripheral artery disease (PAD) and Netrin-1, Endotelin-1, Total Antioxidant Capacity (TAC), Total Antioxidant Level (TOL) and ADMA in patients with T2DM, and also the coincidental frequency of other microvascular-macrovascular complications of diabetes with PAH as well as its relationship with biochemical parameters. Tools an Method: This study was prospectively conducted in the Department of Internal Diseases Endocrinology, Metabolism and Nutrition in the Medical Faculty of Seljuk University between December 2, 2014 and June 1, 2015. The study was carried out on 42 patients with PAD who were 40 to 65 years old and who were diagnosed with DM type 2 according to the ADA criteria and on 42 patients without PAD who were PAD who were 40 to 65 years old and who were diagnosed with DM type 2 according to the same criteria. While the patients were lying in a supine position, ABI values were measured using an automatic ABI device with Huntleigh brand. The socio-demographic properties of the participants were registered on forms through face-to-face interview. The drugs the patients were using and the existing diabetic complications were retrospectively examined in the system records of the hospital and in the patients' files, they were also registered. All the data were evaluated using SPSS 21.0 statistical program. Findings: In the group with PAD (n=42), the average level of Netrin-1 was found to be higher (p=0,046) than that in the control group (n=42). While the average level of Netrin-1 in the control group was identified to be 1676,1±440,8, this rate was found to be 1848,9±330,1 in the group with the disease. In terms of the average TAC, TOS, OSI, Endotelin-1 and ADMA, no significant difference was found between the group with PAD (n=42) and the control group (n=42) (p>0,05). The incidence of diabetic nephropathy was found to be higher in the group with PAD than in the control group (p=0,016). While the rate of retinopathy was significantly high in combination with nephropathy and PAD (n=17) (p=0,014), no significant difference was seen in the incidence of retinopathy in the individuals with only nephropathy without PAD (n=14) (p=0,668) or only with PAD without nephropathy (n=17)(p=0,806), compared with the control group. A negative correlation was detected between the level of ADMA and GFR (r=-0,232, p=0,034). Result: In the group with PAD, the average level of Netrin-1 was found to be higher than in the control group (p=0,046). A positive correlation was detected between TOL and Netrin-1 (r =0,235 p=0,031). In terms of average TAC, TOL, OSI, Endotelin-1 and ADMA, no significant difference was observed between the group with PAD and the control group (p>0,05). The incidence of diabetic nephropathy in the group with PAD was detected to be higher than in the control group (p=0,016). While the rate of retinopathy was significantly high in combination with nephropathy and PAD (p=0,014), no significant difference was seen in the incidence of retinopathy in the individuals with only nephropathy without PAD (p=0,668) or only with PAD without nephropathy (p=0,806), compared with the control group. A negative correlation was detected between the level of ADMA and GFR
