Vokal kord patolojisi olan hastalarda üst özefageal sfinkter basıncının değerlendirilmesi

Abstract

Mide asidinin yukarıya yani üst özofageal sfinkterini (ÜES) geçerek larenks ve farenkse geri akımı larengofarengeal reflü (LFR) olarak isimlendirilir. Gastroözofageal reflü varlığında, ÜES tonusunda ve özofagus lümen basıncında artış görülür. Bunun yanında asidik ve non-asidik reflü durumlarında ÜES kontraksiyonunda artış görülür. LFR, vokal kord lezyonu gelişiminde önemli bir risk faktörüdür. VK patolojisi olan hastalarda üst özefagus sfinkter basınç değerleri, VK lezyonlarının oluşumu için bir etken olup olmadığını değerlendirmek tanı ve tedavide faydalı olabilir. Bu amaç doğrultusunda kliniğimize başvuran vokal kord lezyonlu hastaların ÜÖS manometri sonuçları retrospektif olarak incelendi ve kontrol grubuyla karşılaştırıldı. Çalıma grubu için alınan VK benign lezyonu olan 23 hasta, 20 tane kontrol grubu ile karşılaştırıldı. Tüm hastaların ÜÖS dinlenim, relaksasyon basıncı ve farenks basıncı kayıtları incelendi. VHİ indeksi ile birlikte objektif ses analizleri yapıldı. LFR için geçerliliği kanıtlanmış olan RBS ve RSİ skalaları dolduruldu. Veriler non-parametrik istatistiksel analiz yöntemi ile değerlendirildi. Literatüre göz attığımızda bizim çalışmamız, normal vokal korda sahip hastalar ile vokal kordunda patoloji olan hastaların ÜÖS basıncı bakılarak karşılaştırma yapıldığı ilk çalışmadır. Elde ettiğimiz sonuçlarda; vokal kord lezyonu gelişmiş hastalar ile normal olan kontrol grubu arasında basınç yönünden anlamlı fark olmadığını gördük. İki grup arasında LFR' yi gösteren skalalar yönünden istatistiksel farklılık mevcut idi. Vokal kord lezyonu gelişmesinde tek faktörün LFR olmadığı gibi, LFR' nin sadece ÜÖS basınç değişikliği sonucu meydana geldiğini söylemek doğru değildir.

Backflow of stomach acid through the larynx and pharynx passing by the upper esophageal sphincter (UES) is called laryngopharyngeal reflux (LPR). In the presence of gastroesophageal reflux, increases in the upper esophageal sphincter (UES) tone and esophageal lumen pressure are seen. Beside this, in acidic and non-acidic reflux situations, increase in UES contractions is seen. LPR is a major risk factor in the development of vocal cord lesion. To evaluate the upper esophageal sphincter pressure values in patients with vocal cord (VC) pathology, whether an agent for the formation of VC lesions, may be useful in diagnosis and treatment. For this purpose, the UES manometry results of the patients who were admitted to our clinic with vocal cord lesions were retrospectively analyzed and compared with the control group. 23 patients with VC benign lesion which were taken for workgroup, compared with a control group of 20. Records of UES rest and relaxation pressures and pharyngeal pressures of all patients were examined. Objective voice analyzes were performed with Voice Handicap Index (VHI). The Reflux Finding Score (RFS) and The Reflux Symptom Index (RSI), which proven that effective for LPR, were filled. Data were analyzed with nonparametric statistical analysis. Looking at the literature, our study is the first study with a comparison by looking at UES pressures of patients with normal vocal cord and of patients with vocal cord pathology. In the result we have achieved; we have seen no significant difference in pressure between vocal cord lesion developed patients and the normal control group. Between the two groups, there were statistically significant differences in terms of the scale showing LPR. As LPR is not the only factor in the development of vocal cord lesions, it is not true to say that LPR simply occur as a result of UES pressure changes.