Bu çalışmada Arz oranını arttırmaya yönelik olarak postpartum 28-40 günleri arasındaki ineklere G6G ve PG-3-G protokolleri uygulanarak çeşitli fertilite parametreleri üzerine etkilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma Adana ili Sarıçam ilçesi Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama Çiftliği' nde yürütüldü. Çalışmada en az 1 doğum yapmış (Multipar) 2 ila 7. laktasyon aralığında, genital organlarında klinik sorun belirlenmeyen ve postpartum 28-40. günler arasında bulunan 70 adet Holştayn inek kullanıldı. Birinci gruptaki (n=35; G6G) ineklere 0. gün PGF2α, 2. gün GnRH, 8. gün GnRH, 15. gün PGF2α, ikinci PGF2α uygulamasından sonraki 56. saatte GnRH uygulaması yapıldı ve bunu takiben 16. saatte zamanlı suni tohumlama işlemi uygulandı. İkinci gruptaki ineklere ise (n=35; PG-3-G) 0. gün PGF2α, 3. gün GnRH, 10. gün GnRH, 17. gün PGF2α, ikinci PGF2α uygulamasından sonraki 56. saatte GnRH uygulaması yapıldı ve bunu takiben 16. saatte zamanlı suni tohumlama işlemi uygulandı. Her iki grupta gönüllü bekleme süresini takiben %100 Arz oranı sağlandı. İlk tohumlamada gebe kalma oranları PG-3-G (%51,4) grubunda sayısal olarak G6G grubuna (%42,9) göre daha yüksek bulundu. Protokol başlangıcında inekler siklik ve nonsiklik olmalarına göre değerlendirildiğinde, nonsiklik ineklerde (%64,7) gebe kalma oranı siklik ineklere (%41,5) göre daha yüksek tespit edildi. Her iki ön senkronizasyon protokolünü izleyen zamanlı tohumlama ile inekler için makul sayılabilecek gebelik oranlarına ulaşıldı. Sonuç olarak postpartum erken dönemde başlatılan ön senkronizasyon protokolleri ile gönüllü bekleme süresini takip eden erken dönemde %100 Arz oranı sağlanabileceği, östrüs takibine gerek duyulmadan zaman ve iş gücünden tasarruf edilebileceği, nonsiklik ineklerde de uygun gebelik oranına ulaşılabileceği kanısına varıldı.
In the present study, effects of two different protocols, G6G and PG-3-G, on the submission rate and some other fertility parameters in Holstein cows between 28-40 days postpartum were investigated. The experiment was undertaken at Çukurova University Agriculture Faculty Research and Implementation Farm, Sarıçam district of Adana province. Seventy cows used in the experiment were having made at least one birth in the study (Multiparous) ranges from 2 to 7. All the animals were in lactation with non-clinical issues identified in the genitals and between postpartum 28-40 days. Cows in the group 1 (n=35; G6G) were treated with PGF2α on day 0, GnRH on day 2, GnRH on day 8 and PGF2α on day 15, respectively. The injection of GnRH was applied 56 h after the second PGF2α injection and then timed artificial insemination (TAI) was performed 16 hours later. Cows in the group 2 (n=35; PG-3-G) were treated with PGF2α on day 0, GnRH on day 3, GnRH on day 10 and PGF2α on day 17, respectively. The injection of GnRH was applied 56 h after the second PGF2α injection and then timed artificial insemination (TAI) was performed 16 hour later. The results obtained in the experiment showed that a 100% submission rate was owned after following the voluntary waiting period in both groups. First insemination pregnancy rates in the PG-3-G (51.4%) group was numerically higher than those of G6G group (42.9%). When the data analyzed according to the protocol at the beginning of cows to be cyclic and noncyclic, pregnancy rates in noncyclic cows (64.7%) were detected higher than those of cyclic cows (41.5%). Applying the both pre-synchronization protocols and then timed artificial insemination could provide a reasonable pregnancy rates In conclusion, applying postpartum early start pre-synchronization protocols following voluntary waiting period could provide 100% submission rate, saving time and labor in oestrous detection, besides having a reasonable fertility rate in noncyclic cows.
