Bu tez çalışmasında deneysel olarak hazırlanan kompozit rezin materyale nanopartikül ilavesinin Streptococcus mutans ve Lactobacillus casei üzerine antibakteriyel etkisinin değerlendirilmesi ve materyalin mekanik özelliklerinin in vitro olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Deneysel olarak hazırlanan dental kompozit rezin materyallere % 0,1, % 0,25, % 0,5 ve % 1 oranlarında TiO2 nanopartikülleri sol-jel yöntemi ile ilave edildi. Kontrol grubuna TiO2 ilave edilmedi. TiO2 ilavesinin Streptococcus mutans ve Lactobacillus casei üzerinde antibakteriyel etki gösterip göstermediği Direkt Kontakt Testi (DKT) ile değerlendirildi. TiO2 ilavesinin mekanik özelliklere etkisinin incelenmesi için yüzey sertliği, yüzey pürüzlülüğü, esneme dayanımı, su emilimi ve suda çözünürlük testleri ile birlikte süt dişi dentinine bağlanma dayanımı değerlendirildi. Farklı konsantrasyonlarda TiO2 nanopartikül ilavesinin kompozit rezinde meydana getirdiği yüzey değişiklikleri taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile değerlendirildi. Çalışmada deneysel olarak hazırlanan kompozit rezinin antibakteriyel etkinliği değerlendirildiğinde TiO2 nanopartikül ilavesinin S. mutans üzerinde inhibisyon etkisi olduğu, L. casei üzerinde ise belirgin bir antibakteriyel etkisinin olmadığı görüldü. Mekanik özelliklerin test edilmesi sonucunda, TiO2 nanopartikül ilavesi ile yüzey sertliği ve yüzey pürüzlülüğünde kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı artış meydana geldiği gözlendi. Esneme dayanımı ve süt dişi dentinine bağlanma dayanımı sonuçlarına göre kontrol grubu ile deney grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. Bununla birlikte su emilimi ve suda çözünürlük değerlerinde ise kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede azalma olduğu görüldü. SEM ile yapılan incelemeler sonucu farklı konsantrasyonlarda TiO2 nanopartikül ilavesinin deneysel kompozit rezinde belirgin bir yüzey değişikliğine neden olmadığı ve nanopartiküllerin rezin içerisinde homojen olarak dağıldığı gözlendi.
The purposes of this in vitro study was to evaluate the antibacterial effect of an experimental composite resin prepared by the addition of nanoparticles in Streptococcus mutans and Lactobacillus casei and investigate the mechanical properties of the material. Dental composite resin materials prepared experimentally and 0.1%, 0.25%, 0.5% and 1% TiO2 nanoparticles was added by the sol-gel method. TiO2 was not adding to the control group. Antibacterial effect of the addition of TiO2 on Streptococcus mutans and Lactobacillus casei was evaluated by the direct contact test (DCT). To investigate the effect of the addition of TiO2 on mechanical properties, surface hardness, surface roughness, flexural strength, water absorption and solubility tests were used and microtensile bond strength of the material to primary tooth dentin was evaluated. Composite resin's surface changes caused by the addition of different concentrations of TiO2 nanoparticle were evaluated by scanning electron microscopy (SEM). In this study, evaluation of antibacterial properties of an experimental composite resin was prepared by the addition of TiO2 nanoparticles showed inhibitory effect on S. mutans and no significant antibacterial effect on L. casei. According to mechanical tests, as a result of the addition of TiO2 nanoparticles increased surface hardness and surface roughness while, no changes were observed on flexural strength and microtensile bond strength to primary tooth dentin. Additionally, a decrease in water sorption and water solubility was observed. According to SEM investigation, the addition of different concentrations of TiO2 nanoparticles at experimental composite resins does not cause a significant change in the composite surface and homogeneously dispersed nanoparticles were observed.
