Farklı rezin simanların porselen dentin arasındaki bağlantı dayanımına etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı 4 farklı rezin simanla yapıştırılan indirekt seramik inley restorasyonların mikrogerilim bağlanma dayanımını değerlendirmektir. Bu çalışmada 28 adet çürüksüz molar dişler kullanılmıştır. Dişler sement mine sınırının 2mm yukarısından kimyasal sertleşen akrilik rezin bloklar içerisine gömülmüştür. İnley preparasyon seti kullanılarak sınıf I inley kaviteleri hazırlanmıştır. Sınıf I inleyler üretici firma talimatları doğrultusunda IPS Empress Estetik seramik kullanılarak üretilmiştir (n=28). Örnekler rastgele yapıştırıcı sisteme göre 4 gruba ayrılmıştır. IPS Empress Estetik seramik inleyler şu rezin simanlarla yapıştırılmıştır : Variolink II, Multilink Automiks, Panavia F 2.0, SpeedCEM. Simantasyon işlemi sonrasında örnekler distile suda 24 saat 37 °C?de bekletildi. Dişler iki eksende (x ve y) 1mm2 alana sahip I şeklinde örnekler elde edilmek için elmas bıçakla kesildi (n=60). Mikrogerilim testi üniversal test makinesinde 1mm/dak kafa hızıyla uygulandı. Kopma anındaki kuvvet kayıt edildi ve bağlanma dayanımı Mpa birimine çevrildi. İstatiksel analiz yapıldı (ANOVA ve Tukey?s HSD (p< 0.05). Variolink II rezin siman grubu diğer gruplarla karşılaştırıldığında en yüksek bağlanma dayanımını göstermiştir. Multilink Automiks grubu ve Panavia F 2.0 grubu arasında istatistiksel olarak fark yoktur. SpeedCEM grubu diğer gruplardan istatistiksel olarak farklıdır ve en düşük bağlanma dayanımına sahiptir (p< 0.05). Dentindeki başarısızlık açısından tüm mikroörnekler %77oranında adeziv başarısızlık gösterdiler. Bu çalışmanın SEM analizi sonuçlarında SpeedCEM grubu hariç organize hibrit tabaka ve rezin taglar gözlendi. Bu çalışmanın sınırlamaları içerisinde cam seramik inleylerin adeziv yapıştırılmasında kullanılan total-etch rezin siman en iyi sonucu vermiştir.

The aim of this study was to evaluate the microtensile bond strength of indirect ceramic inlay restorations luting with 4 different resin cement systems. In this study, 28 non-carious human molar teeth were used. Teeth were embedded in chemically cured acrylic resin blocks up to 2 mm below the cemento-enamel junction. Class I inlay cavity was prepared using inlay preparation set. Class I inlays were made using the ceramic IPS Empress Esthetics, following the manufacturer? s instructions (n=28). The specimens were randomly divided into 4 groups according to the luting systems. The IPS Empress Esthetic inlays were luted using the following adhesive resin cements : Variolink II, Multilink Automiks, Panavia F 2.0, SpeedCEM. After cementation process, the specimens were stored in distilled water at 37 °C for 24 hours. The teeth were than cut along two axes (x and y ) with diamond wafering blade producing I shaped speciemens with 1mm2 cross-sectional areas (n=60). Microtensile testing performed on a universal testing machine at a crosshead speed of 1mm/min. The force at the time of fracture was recorded and converted into bond strength in MPa. Statistical analyses were performed (ANOVA and Tukey?s HSD). Variolink II resin cement group showed the highest bond strength compared with the other groups. There was no statistically different between the Multilink Automiks group and Panavia F 2.0 group. The SpeedCEM group was statistically different than the other groups and showed the lowest bond strength (p < 0,05). Concerning the failure modes at the dentin, all microspecimens failed predominantly adhesive failure with the percentage of 77. According to results of SEM analysis organized hybride layer and resin tags were obtained expect SpeedCEM group. Within the limitations of this study, total-etch luting resin cement reveal the best prognosis for adhesive luting of glass ceramic inlays.