Bakteriyel vaginozis, üreme çağındaki kadınlarda en yaygın vajinal hastalıktır. Etiyolojisi hala netlik kazanmamakla beraber, vajende yer alan Lactobacillus türlerinin yerini bakteriyel vaginozis ile iliskili kompleks anaerob bakteri topluluklarının almasıyla ortaya çıktığı düsünülmektedir. İnsan vajeninde yer alan mikrobiyota (belli bir çevrede bulunan mikroorganizmaların tamamı) kadın, doğum öncesi fetüs ve doğum sonrası yenidoğan sağlığını olumsuz etkileyebilmektedir. Komplike olması durumunda bakteriyel vaginozis, pelvik inflamatuvar hastalık; erken doğum, düsük doğum ağırlığı, postpartum endometrit gibi gebelik komplikasyonlarına ve bunlara bağlı olarak ciddi sağlık sorunlarına ve büyük bir ekonomik yüke neden olabilmektedir. Bunlara ek olarak bakteriyel vaginozis, HIV ve diğer cinsel yolla bulaşan hastalıkların bulaşma riskini de artırmaktadır. Bakteriyel vaginoziste, mikrobiyota dengesinin laktobasillerden anaerob bakteriler lehine kaymasına neden olan başlatıcı faktör cinsel ilişki midir? Ortak embriyolojik kaynakları nedeniyle erkek ve kadın ürogenital kanallarının barındırdıkları bakteri topluluklarının da benzer olması şaşırtıcı olmayacaktır. Çalışmamızda, erkek üretrasında bakteriyel vaginozis ile ilişkili bakterilerin PCR yöntemi ile araştırılması ve bakteriyel vaginozis etiyolojisinin aydınlatılmasına dolaylı olarak katkı sağlanması amaçlanmıştır. Çalışmamızda Ocak-Haziran 2014 tarihlerinde, Konya'da, 19-60 yaslarında 114 sağlıklı erkek gönüllüden toplanan ilk akım idrar örneklerinden bakteri DNA izolasyonu yapılmıştır. Lactobacillus spp., Lactobacillus crispatus, Lactobacillus iners, Lactobacillus jensenii, Lactobacillus gasseri, Gardnerella vaginalis, Atopobium vaginae, Bacterial vaginosis associated bacterium1,2,3, Mobiluncus mulieris, Prevotella spp, Corynebacterium spp., Leptotrichia/Sneathia, Peptoniphilus spp., Peptoniphilus lacrimalis, Eggerthella-benzeri bakteri ve Megashaera tip1 bakterilerine yönelik PCR yapılmıştır. Erkek üretrasında en sık belirlenen bakteriler Lactobacillus spp. (%88.6), Peptoniphilus spp. (%53.5), L. iners (%51.8), G. vaginalis (%50.9), A. vaginae (%20.2) ve Corynebacterium spp. (%14.9) olarak belirlenmiştir. Bakterilerin sıklığı ile cinsel ilişki arasında ilişki belirlenememiştir. G. vaginalis ile A. vaginae'nın birlikteliği istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Bakteri hedefli PCR ile bu bakterilerin sağlıklı Türk erkeklerin üretralarında ne sıklıkla yer aldığı belirlenmiştir. Erkek üretrasında, bakteriyel vaginozis etiopatogenezinde önemli yerleri olan G. vaginalis ve A. vaginae'nın birliktelikleri bildiğimiz kadarıyla ilk kez çalışmamızda saptanmıştır. Çalışmamız, her ne kadar bir genelleme yapılamayacak kadar küçük ölçekli olsa da, erkek üretrasındaki bu birlikteliği göstermesi bakımından BV patogenezini aydınlatma konusunda yapılanlara ve yapılacak olanlara küçük bir katkı sağlayacaktır.
Bacterial vaginosis is the most common vaginal disorder in women of reproductive age. Altough the etiology of bacterial vaginosis has yet to be determined, it is likely that bacterial vaginosis represents a condition in which the Lactobacilli are replaced by high quantities of anaerobes. The microbiota (The overall microorganisms in a certain environment) of human vagina can affect a woman's and her fetus' health adversely. If complicated, bacterial vaginosis causes serious health problems including pelvic inflammatory disease and adverse pregnancy outcomes such as preterm delivery, low birth weight and post-partum endometritis. It also causes a big economic burden because of its high recurrency and treatment resistancy rates. In addition, women suffering from bacterial vaginosis are at an increased risk for acquisition of HIV and other sexually transmitted infections. Though bacterial vaginosis has been strongly linked to sexual behaviour, an endless controversy over the sexual transmission of bacterial vaginosis remains elusive. Does sexual activity initiate a transition in vaginal microflora from Lactobacilli to anaerobic bacteria? Since both male and female urogenital tracts share a common embriyonic origin, harboring similar bacterial communities would not be surprising. In our study, we aimed to investigate bacterial vaginosis associated bacteria in male urethra by bacterium specific PCR assay and make an indirect contribution to the etiology of bacterial vaginosis. First-catch urine specimens, representative of urethral swabs, from 114 healthy male volunteers were collected between January-June 2014, in Konya/Turkey. DNA was extracted from urine specimens. Lactobacillus spp., Lactobacillus crispatus, Lactobacillus jensenii, Lactobacillus gasseri, Lactobacillus iners, Gardnerella vaginalis, Atopobium vaginae, BVAB1, BVAB2, BVAB3, Megasphaera type I, Prevotella spp. Mobiluncus mulieris, Corynebacterium spp., Leptotrichia/Sneathia, Peptoniphilus spp., Peptoniphilus lacrimalis, and Eggerthella-like bacterium were investigated by species-specific PCR assay. The most common species were Lactobacillus spp. (88.6%), Peptoniphilus spp. (53.5%), L. iners (51.8%), G. vaginalis (50.9%), A. vaginae (20.2%) ve Corynebacterium spp. (14.9%) There was no significant relation between any BV-associated bacterium and sexual exposure. The only significant difference was in the co-occurrence of A. vaginae and G. vaginalis in the male urethra independently of sexual exposure. In our study, prevalences of bacterial vaginosis associated bacteria in healty Turkish male urerthra were determined. According to our knowledge, in our study, co-occurence of G. vaginalis and A. vaginae in male urethra was detected for the first time. Although the study population is too small for generalization of the results, this study will give inspiration to future studies to elucidate etiology of bacterial vaginosis.
