Bu çalışmanın amacı masseter kası üzerinde parafonksiyonel alışkanlıklarm etkilerini göstermede ultrasonografi, Doppler ultrasonografi ve elektromiyografi tekniklerini değerlendirmek ve değişiklikleri saptamada hangi tekniğin daha hassas olduğunu bulmaktır. Çalışma için 35 kişi seçildi. Bu kişiler klinik muayene ve anamnezden elde edilen bilgiler sonucunda sağlıklı ve parafonksiyonu olan şeklinde gruplandırıldılar. Çalışmaya katılan tüm bireyler tekniklerin kullanımı konusunda bilgilendirildi. Üç teknik 13 sağlıklı ve 22 parafonksiyonel aktivitesi olan iki gruba uygulandı. Akış hızları, rezistif indeks ve pulsatilite indeksi Doppler sonografi, kas kalınlıkları ise ultrasonografi ile ölçüldü. Elektromiyografide maksimal kası paterni amplitüdleri ölçüldü. Sağlıklı bireylerde elde edilen ortalama değerlere göre çalışmadaki tüm bireylerin sensitivite ve spesifisite değerleri hesaplandı. Parafonksiyon tipi ile parametrelerin ilişkisi için ki-kare testi yapıldı. Parafonksiyonlu kişilerde ağrı tipi ve psikososyal bazı özellikler gibi konular da değerlendirilmeye alındı. Tüm parametreler 0.91-1 arasında değişen yüksek spesifisite değerleri gösterirken Doppler sonografînin bir parametresi olan pulsatilite indeksi sol tarafta 0.43 ve 1 ile en hassas ve en spesifik değerleri gösterdi. Parafonksiyon tipi ve parametreler arasında ilişki tespit edilmedi. Ağrının en çok bruksizm parafonksiyonu gösteren bireylerde ve sabah saatlerinde görüldüğü gözlendi. Parafonksiyonu değerlendirmede elektromiyografinin uzun zamandır kullanılıyor olmasına rağmen; Doppler ultrasonografinin masseter kasma inferiorundan gelen kan 86 desteği üzerinde parafonksiyonel alışkanlıkların etkisini değerlendirmede yeni bir tanı aracı olacağına inanıyoruz.
The purpose of this study was to assess the value of ultrasonography, doppler sonography and electromyography for presenting effects of parafunctional habits on the masseter muscle and to find the most sensitive technique. We selected 35 subjects for study. They were examined clinically and grouped as healthy and with parafunction. All patients were informed by techniques. All techniques were applied to the patients with parafunctional habits (n=22) and healthy volunteers (n=13). Flow velocities, resistive index and pulsatility index were measured by Doppler ultrasound. Muscle thicknesses were measured by ultrasonography. In electromyography, amplitude values of maximal contraction pattern were acquired. According to the mean values of healthy volunteers, sensitivity and spesificity values of all subjects were measured. Ki-square test were performed for examination of the relationship of parafunction type and parameters. The type of pain and some physicological properties were also evaluated in patients with parafunction. All parameters showed high specificity values as between 0.91-1, but on left side pulsatility index, which is a parameter of Doppler ultrasound, showed the most sensitive and spesific values ( 0.43 and 1). There was no relationship between type of parafunction and parameters. Pain was observed mostly in bruksist patients and to be suffered in morning time. Although electromyography has been used for a long time in evaluating parafunction, we believe that Doppler sonography will be a new diagnostic tool for evaluation of the effect of parafunctional habits on the blood supply of masseter muscle from the inferior part.
