Diz OA'unda konsantrik, kombine konsantrik-eksantrik ve izometrik egzersiz programlarının ağrı, fonksiyonel durum ve kas kuvveti üzerine etkilerinin karşılaştırılması. Hastalar ve Metod: Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Hastanesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon kliniğine başvuran ve bilateral diz OA'u tanısı alan 80 hasta çaışmaya alındı. Hastalar randomize olarak 4 gruba bölündü. İlk üç grup egzersiz gruplarını oluştururken, dördüncü grupta egzersiz uygulanmayan kontrol grubunu oluşturdu. Egzersiz gruplarından 1. gruba 60°/sn den 1807sn'ye kadar 30°/sn aralıklarla her hızda 12'şer konsantrik izokinetik kontraksiyon, 2.gruba yine aynı hız aralıklarında önce 6'şar konsantrik ardından 6'şar eksantrik izokinetik kontrakisyon ve 3. gruba da 15°den 75°'ye kadar (diz tam ekstansiyonda 0° kabul edilmek üzere) 15°'lik aralıklarla farklı açılarda 12'şer izometrik kontraksiyonu içeren egzersiz programı 8 hafta süre ile haftada 3 gün uygulandı. Kontrol grubuda dahil tüm hastalara programa başlamadan 0. haftada ve takiben 4. 8. ve 20.haftalarda VAS istirahat ve hareket, WOMAC, SF 36 ve diz ekstansör ve fleksör kas gruplarının pik tork ölçümleri yapıldı. Bulgular: Tüm egzersiz grupları ağn skorlarında, fonksiyonel kapasite ölçümlerinde ve kas güçlerinde belirgin gelişme gösterdiler. Ancak kontrol grubu ile karşılaştırıldığında bu gelişim izokinetik egzersiz gruplarında daha belirgin düzeydeydi (p<0,001-p<0,01). 12 haftalık tedavisiz dönemi takiben 20.haftada yaptığımız ölçümlerde her üç egzersiz grubunda da kazanımlarından belirgin kayıp saptanmadı (p<0,001- p<0,05). Ağn skorlannda azalma konsantrik grupta, fonksiyonel kapasitede artış da konsantrik-eksantrik grupta daha belirgin gibi durmaktaydı. Sonuç: Bu bulgular 8 hafta süre ile haftada 3 gün uygulanan egzersiz programlarının diz OA'unda kuvvet artışı, ağrı ve fonksiyonel kapasite de iyileşme sağladığını göstermiştir. Egzersiz bırakıldıktan sonra anlamlı kayıp saptanmamıştır. Konsantrik grupta ağrıda, konsantrik-eksantrik grupta ise fonksiyonel kapasitede daha belirgin iyileşme saptanmıştır. Bu bulgular diz OA'unda egzersizin önemini vurgularken bu konuda izokinetik teknolojinin oldukça yararlı olduğunu göstermiştir.
Objective: To determine the effect of concentric, combine concentric-eccentric and isometric exercises programs on pain, functional capacity and muscle strength of patients with bilateral osteoarthrosis of the knee. Patients and Methods: 80 patient selected randomly from the patients that apply Physical Medicine and Rehabilitation clinic of Selçuk University Medical Faculty with knee pain and take the diagnosis of bilateral knee ostoarthritis.The patients randomly assigned into four groups. The patients at the first group performed 12 concentric isokinetic contraction of each knee flexor and extensor muscle group and the second group performed 6 concentric and after 6 eccentric isokinetic contraction of each knee muscle group by using a spectrum of angular velocities ranging from 60°/s to 180°/s with 30°/s intervals for both sides, 3 days a week for 8 weeks. The patients at the third group performed 12 isometric contravtion of each muscle groups at angles ranging from 15° to 75° (the extended knee is 0°) with 15° intervals for both sides, 3 days a week for 8 weeks. And the fourth group was the non-treatment, control group. We performed to all patients VAS at rest and activity, WOMAC, SF 36 and pik tork of knee extensor and flexor muscle groups, measurments at the begining, O.week and after at 4. 8. and 20.weeks. Results: All training groups showed marked decreases in pain scores and increases in fuctional capacity and PT of the knee extensor and flexor muscles (p<0,001-p<0,01). We didn't find significant loss at these paremeters after an 12 week non-treatment period (p<0,001- p<0,05). Pain relief at the concentric group and increase of functional capacity at the concentric-eccentric group was slightly better than the others. Conclusion: These results suggest that the regular exercise within 8 weeks for 3 days per week is possible to improve symptoms, functional capacity and the muscle strength in patients with O A of the knee. And the loss in improvement after 12 weeks of non- treatment period was'nt at sinificant rates. These findings emphazised the role of exercises and the isokinetic technology at OA.
