Toprak sıkışmasının şekerpancarında çıkışa etkisi

Abstract

Bu araştırma, şekerpancarı yetiştiriciliğinde optimum sürgün çıkışının sağlanabilmesi için uygun toprak sıkıştırma basıncı, nem ve ekim yöntemini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Tesadüf parselleri deneme desenine göre faktöriyel planda 3 tekerrürlü olarak yürütülen saksı denemesinde; 3 farklı tekstürdeki (kumlu- tın, killi-tın, killi) toprağa 2 farklı ekim yöntemi (toprak yüzeyinden sıkıştırma,tohum seviyesinden sıkıştırma), 3 farklı nem (tarla kapasitesinin % 25, % 50, % 75 'i) ve 3 farklı basmç (0.5, 1.0 ve 1.5 kg/cm ) uygulanmıştır. Şekerpancarı çimlenmesinde; Toprak (T) x Ekim yöntemi (E) x Nem (N) interaksiyonunun % 1, Toprak (T) x Nem (N) x Basınç (B) interaksiyonunun ise % 5 düzeyinde olduğu belirlenmiştir. Araştırma sonucunda tohum seviyesinden sıkıştırma ekim yöntemi ve % 50 nem seviyesi sürgün çıkışı için diğer uygulamalara göre daha üstün bulunmuştur.

The objective of this study was to determine the favorable soil compaction pressure, moisture and sowing method to make certain of optimum emergence of sugarbeet. Two different sowing method (compaction at soil surface, compaction at seed level), three different moisture content (25 %, 50 %, and 75 % of field capacity), and three different pressure ( 0.5, 1.0, and 1.5 kg/cm ) was applied at three different textured soils (sandy - loam, clay, clay - loam) in plot experiment in randomised complete plots with three replication. The effect of soil (T) x sowing method (E) x moisture (N) and soil (T) x moisture (N) x pressure (B) interactions were found statistically significant 1 % and 5 % levels, respectively. According to the results of the research, compaction method at seed level and 50 % moisture content to emergence was found more superior than other applications.