Bu çalışma, köpeklerin kendi kanından hazırlanan fibrin yumağının, osteokondral nitelikteki eklem kıkırdağı yaralanmalarında iyileşmeyi nasıl etkilediğini ve antifibrinolitik tedavisinin bu iyileşme üzerinde bir etkisi olup olmadığım incelemek amacıyla yapıldı. Deneysel olarak gerçekleştirilen araştırmada, 32 adet yetişkin köpeğin proksimai humeral eklem kıkırdağında 4 mm çapında ve 4 mm derinliğinde osteokondral defekt oluşturuldu. Herbiri 8'er hayvandan oluşan 4 deney grubu oluşturuldu. Birinci gruptaki vakalarda defektler boş bırakılırken II. gruptaki defektler, operasyon sırasında cam boncuklar yardımıyla taze kandan elde edilen otolog fibrin yumağı ile dolduruldu. Boş bırakılan ve fibrin yumağı ile doldurulan IH. ve IV. gruptaki vakalarda, eklem içine 3000 ÎÜ dozunda aprotinin enjekte edilerek antifibrinolitik tedavi uygulandı. Postoperatif dönemde 15 gün süreyle ekstremite hareketleri engellenen hayvanlarda, uygulamanın 15. günü, 1, 2 ve 3. -ayında elde edilen klinik, makroskobik ve mikroskobik bulgular değerlendirildi. Dört gruptaki olgular arasında ekstremite fonksiyonları, operasyon yaraşırım iyileşmesi ve eklem kıkırdağında gözlenen patolojik değişiklikler yönünden farklılık belirlenmedi. Boş bırakılan ve boş bırakılarak aprotinin tedavisi uygulanan defektlerde, tüm gözlem süreleri boyunca eklem yüzeyine kadar ulaşmayan fibrovasküler bir reparasyon dokusu gözlenirken; sadece fibrin dolgu uygulanan defektlerde 1. aydan itibaren eklem yüzeyine kadar ulaşan ve 2. aydan sonra da fibrokartilajenöz nitelik kazanan bir reparasyon dokusu gözlendi. Histokimyasal incelemelerde, 2. ayda bu dokunun matriksinde homojen proteoglikan varlığı gözlendi ancak 3. ayda ekleme bakan yüzünde proteoglikan miktanmn azaldığı dikkat çekti. Fibrin dolgu ile birlikte aprotinin uygulanan defektlerde tüm gözlem süreleri boyunca eklem yüzeyine kadar ulaşmayan fibrovasküler reparasyon dokusu gözlenmekle birlikte 2 ve 3. aylarda bu doku içinde matriksinde proeoglikan bulunduran fibrokartilajenöz adalar belirlendi. Sonuç olarak, osteokondral defektleri otolog fibrin yumağı ile doldurmanın iyileşmeyi hızlandırdığı ancak aprotinin uygulamalarının bu etkiyi olumsuz yönde etkilediği kanısına varıldı.
In this study, 4 mm diameter and 4 mm depth osteochondral defects were created in the humeral articular surface of 32 adult mongrel dogs to evaluate the ability of autologus exogenous fibrin clot and antifibrinolytic therapy in the repair of full-thickness articular cartilage defects. The animals were divided into four groups respectively non-filled; clot- filled; both non-filled and clot-filled defects cured by 3000 IU aprotinin intraarticularly. After a motionless period of 2 weeks, the healing response was examined using clinical observations and routine histology at various intervals from 2 weeks to 3 months. After the removal of slings, similar clinical findings appeared as favored limbs, gradual weight-bearing and no lameness. Both the non-filled and aprotinin cured non-filled defects healed by a fibrovascular reparative tissue that not congruent with the articular surface throughout the time intervals. The clot-filled defects appeared a reparative tissue congruent with articular surface after 1 month and the nature of this tissue was fibrocartilage after 2 months. The matrix of this tissue was metachoromatic homogenously by 2 months, however a deplation of metachromasi was appeared in the surface of healing tissue at 3 months. The aprotinin cured clot-filled defects healed with a fibrovascular reparation tissue not too much like non-filled defects at all time intervals, but small metachromatic fibrocartilagenous tissue islands established by 2nd and 3rd months. The results of this experiment indicate that filling the osteochondral defects by an autologous exogenous fibrin clot is able to induce osteochondral healing, but aprotinin therapy acts negatively for this type of healing.
