Sinematografik Görüntünün Üretilmesinde Görme Biçimlerinin Rolü ve 2000 Sonrası Türk Sineması başlıklı bu tez üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde; fiziksel, psikolojik ve kültürel yönleri ile görme kavramı incelenmiş ve yüzey üzerine oluşturulan imgenin üretildiği döneme hâkim olan düşünsel yapı ile ilişkisi ortaya koyulmaya çalışılmıştır. İkinci bölümde, sinematografik görmenin ortaya çıkışının hazırlayan sosyal değişim, sinematografik uygulamanın gelişen etkinliği ve farklı uygulamalarının dramatik anlamın yaratılmasındaki kullanımı film örnekleri üzerinden derinlemesine ele alınmaya çalışılmıştır. Üçüncü bölümde, Türk sinemasında sinematografik etkinlik, sinema seyir ilişkisi bağlamında tarihsel temsil sanatları ile ilişkili olarak ortaya koyulmaya çalışılmış, 2000 sonrası Türk sinemasında sinematografik uygulamanın genel görünümü incelenmiştir. Çalışmanın uyguma bölümünde Nuri Bilge Ceylan'ın sinematografik uygulaması irdelenmiş ve yönetmenin Uzak filmi sinematografik uygulamanın kullanımı açısından analiz edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Görme Biçimleri, Sinema, Sinematografik Uygulama
This thesis entitled "The Role of Visual Forms in Generating Cinematographic Image and Turkish Cinema after 2000" has three sections. In the first section, concept of vision has been analyzed in terms of its physical, psychological and cultural aspects; also the relation between the vision created on surface and the intellectual structure which dominated the time period it was created in have been presented. In the second section, the social transformation which prepared the conditions for emergence of cinematographic vision, developing efficiency of cinematographic practice, and the use of its different practices in creating dramatic meaning have been discussed in depth over sample movies. In the third section, an attempt was made to present the cinematographic efficiency in Turkish cinema in the aspect of its connection to historical representational arts in the context of cinema watching relation. In addition, the general view of cinematographic practice in Turkish cinema after 2000 has been studied. In the appliance part of this study, Nuri Bilge Ceylan's cinematographic practice has been examined and the director's movie Uzak has been analyzed in terms of using the cinematographic practice. Key Words: Visual Forms, Cinema, Cinematographic Practice
