Özet:
Bakteriler ve çeşitli mikroorganizmalar ile onların sebep olduğu hastalıklar, içinde yaşadığımız çevrenin en büyük problemlerinden birisidir. Temas etiğimiz her yerde bulunmaları, gözle görülemiyor olmaları ve kullanılan antibakteriyel ajanlara zamanla direnç kazanmaları bu mikroorganizmalarla olan mücadeleyi her geçen gün daha zor hale getirmektedir. Özellikle ortak kullanılan eşyalar, medikal cihazlar, su arıtma cihazları, dental ekipmanlar ile hastahaneler gibi bu canlıları çok barındıran yerlerde kullanılan yüzeylerde antibakteriyel özelliklerin bulunması istenilmektedir. Bu çalışmada başlatıcılı kimyasal buhar biriktirme yöntemi kullanılarak içerdiği tersiyer amin grupları ile antibakteriyel özellik gösteren poli(dietil aminoetil metakrilat-etilen glikol dimetakrilat) P(DEAEMA-EGDMA) kopolimer ince filmleri kumaş ve cam yüzeyler üzerine farklı kompozisyonlarda başarılı bir şekilde biriktirilmişlerdir. Ayrıca poli(dietil aminoetil metakrilat) P(DEAEMA) ile poli(etilen glikol dimetakrilat) P(EGDMA) homopolimerleri de alttaş üzerine biriktirilerek kaplama kalınlığı ile alttaş sıcaklığı arasındaki ilişkiyi incelemek üzere bir parametre çalışması gerçekleştirilmiştir. Homopolimerlerde alttaş sıcaklığı ile kaplama kalınlığı doğru orantılı olarak değişirken, kopolimerde bu durumun ters orantılı olarak değiştiği görülmüştür. Bu sonuç bize homopolimer ve kopolimerler için hız belirleyici basamağın farklı olduğunu göstermiştir. Ayrıca DEAEMA'ın artan akış hızlarında kopolimer içerisindeki miktarının da arttığı görülmüş ve bu durum yapılan yüzde hesabı FTIR sonuçları ile desteklenmiştir. Yine tüm ince film kaplamalar için kimyasal yapıyı açığa çıkartmak üzere FTIR analizi gerçekleştirilmiş fonksiyonel grupların önemli ölçüde korunduğu görülmüştür. Yapılan nano boyuttaki kaplamanın kumaşın hava almasını engellemediği SEM analizi ile açığa çıkarılmıştır. Yüzeye artık yük kazandırmak üzere yapılan protonlama işlemi temas açısı analizi ile desteklenmiştir. Ayrıca AFM analizi ile değişen yüzey pürüzlülüğü kaplamanın varlığını göstermiştir. Cam yüzey üzerine yapılan kaplamanın UV analizine göre ışık geçirgenliğinin neredeyse boş camla aynı olduğu görülmüş buda hem antibakteriyel hem de transparan olması istenen yüzey uygulamalarında rahatlıkla kullanılabileceğini göstermiştir. Yapılan antibakteriyel özellik test işlemlerinde hem kumaş hem de cam yüzeylerde kaplamanın temas ettiği bölgelerde bakteri kolonilerine rastlanmamış buda kaplamanın bakteri oluşumunu engellediğini kanıtlamıştır. İCVD yönteminde kullanılan alttaşın oda sıcaklığında tutulması herhangi bir bozucu etkiye maruz kalmaması kağıt, cam, kumaş gibi narin yüzeylerle çalışmaya imkan vermektedir. Ayrıca yöntemin solvent içermeyen kuru bir proses olması da katma değeri yüksek antibakteriyel özellikli yüzeyler hazırlamak için ideal bir yöntem olduğunu göstermiştir.
