“Garipler Tümülüsü” başlıklı yüksek lisans tezinde bugün Kayseri şehir
merkezinde Melikgazi ilçe belediyesi sınırları içerisinde bulunan ve 1971 yılında bir
hafriyat çalışması sırasında ortaya çıkartılan tümülüs tipi mezar ile bu mezara ait insitu
olarak bulunan armağanlar, gömü ritüeline uygun ve kullanım amaçlarına göre
sınıflandırılarak incelenmiştir.
Çalışmamızdaki amaç; tümülüs buluntuları ışığında Kayseri kentinin tarihini
yeniden irdeleyerek, kentte daha önceden ortaya çıkartılan bazıları da soyulmuş olan
tümülüsler ve buluntuları ışığında ölü gömme geleneklerine Garipler Tümülüsü’nün
katkılarını saptamaktır. Ayrıca mezar içinde ve dışında mezar armağanı olarak
bulunan eserler üzerinde gerekli araştırmaları yapıp bunların hangilerinin yerel
üretim hangilerinin ithal olabileceğini saptamaktır.
Çalışma sonucunda; mimari yönden değişikliğe uğrasa da Kayseri’de Roma
Döneminde Kayseri’de tümülüs tipi mezar geleneğinin devam ettiği, mezar
armağanlarının ise geleneksel Roma Dönemi buluntularından oluştuğu tespit
edilmiştir. Ayrıca mezar buluntuları, Anadolu’nun ortasında bir geçiş noktasında yer
alan Kayseri’nin denizaşırı ülkelerle olan ticari ilişkilerini ortaya koymuştur.
Kayseri’de yapılan araştırmaların sınırlı olması nedeniyle yerel üretim olup olmadığı
konusunda kesin bir sonuca varılamamıştır.
In the postgraduate thesis titled “Garipler Tumulus”, tumulus type burial
chamber which exists within borders of Kayseri province and Melihgazi town
presently and which was found out in 1971 during an excavation work as well as
gifts which were found in-situ and belong to the burial chamber have been classified
according to their intended use and examined.
The aim of our study is to determine contribution of Garipler Tumulus to
interment traditions in the light of tumuli that had been brought out in the city – some
of which have been robbed – and foundlings by reexamining history of Kayseri City
in the light of tumulus foundlings. Furthermore, it is to determine which of the
artifacts that were found inside and outside of the chamber as gifts to the dead were
local productions and which of them were imported by carrying out the necessary
research.
As a result of the study, it was found that, even if it had changed
architecturally, tumulus type burial chamber tradition continued in Kayseri at Roman
Period, and burial chamber gifts were of the traditional burial chamber gifts of
Roman Period. Furthermore, burial chamber founding’ have revealed the commercial
relations of Kayseri which is located at a passage point in the middle of Anatolia
with oversee countries. Since the research done in Kayseri was limited, the issue of
whether there was local production was not conclusive.
