Toplumsal yaşamın değişimi ve dönüşümü dijitalleşmeyle birlikte hız kazanmıştır. Geleneksel seçim kampanyalarına ek olarak yeni iletişim teknolojilerine yönelen siyasi partiler ve adaylar, son dönemlerde bu mecraları etkin olarak kullanmaya çalışmaktadırlar. 140 karakterle görüşlerin ifade edilmesi sağlayan Twitter ise son dönemlerde sıklıkla siyasal paylaşımların yapıldığı bir mecraya dönüşmüştür. Toplumsal alanda yaşanan hareketlilikler anında Twitter paylaşımlarına yansımaktadır. Seçim dönemlerinde kitleleri haberdar etmek ve harekete geçirmek amacıyla kullanılan web sayfaları ve Twitter hesapları siyasi partiler için önem arz eder. Aynı zamanda hedef kitlelerin görüş, öneri, beklenti ve eleştirilerini belirtmelerine imkân sağlar. Bu çalışma siyasi partilerin seçim kampanyalarında web sayfaları ve twitter kullanımlarını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu çalışmada önceki mecliste grubu bulunan AK PARTİ, CHP, MHP ve HDP'nin 7 Haziran 2015 Genel Seçimleri'nde web sayfa kullanımları ve Twitter paylaşımları karşılaştırmalı olarak analiz edilmektedir. 1 Mayıs-8 Haziran 2015 tarihleri arasında incelenen dört partinin web sayfaları ve Twitter paylaşımları içerik çözümleme yöntemi ile değerlendirilmiştir. Siyasi partilerin web sayfalarını işlevsellik ve tasarım açısından değerlendirilirken; Twitter paylaşımları toplam paylaşım oranları, zaman dilimi, paylaşılan konular, etkileşim faktörleri, teknik özellikler ve görsel unsur paylaşımları açısından karşılaştırılarak değerlendirilmiştir. Elde edilen bulgulara göre siyasi partiler web sayfalarından bilgi sağlama ve tanıtım amacıyla yararlanmaktadırlar. Twitter 'ı ise daha çok duyuru, vaat, parti propagandası, aday propagandası ve eleştiri içeren paylaşımları için kullanmaktadırlar. Geleneksel medyadaki tek yönlü yapının yeni iletişim teknolojilerine aktarılmasıyla, seçmenle çift yönlü iletişime imkân sağlayan yapının önü kapanmıştır. Siyasi partilerin web sayfaları ve twitterı kullanım pratikleri tek yönlü iletişimi devam ettiren bir yapı sunar. Dolayısıyla yeni iletişim teknolojileri üzerinden seçmenle etkin bir diyalog ortamı geliştirilememiştir.
The change and transformation of social life has gained momentum with digitization. Ultimately, political parties and candidates tending to new communication technologies along with the traditional election campaigns have been trying to use these media-centered campaign strategies more broadly. Twitter, the expression of views by writing a 140-character status update, has become a social media endeavor and the latest social networking tool said to be reshaping politics in recent years. Fluctuations in the social field are promptly reflected on Twitter shares. Web pages and Twitter accounts are important for political parties as a tool to disseminate opinion to the public and mobilization during the election period. Besides, they provide opportunity for audience to express their views, suggestions, expectations and criticism. Present study aims to determine the use of web pages and Twitter by political parties during the election campaigns. In this study, the use of web pages and twitter shares of AK Party, CHP, MHP and HDP, which have groups in the previous parliament, during the June 7, 2015, Turkish General Parliament Elections were analyzed comparatively. These four party's web pages and Twitter accounts were analyzed from May 1 to June 8, 2015, by content analysis's method. While we were assessing the functionality of the web pages of political parties in terms of design; share ratio, time period, shared issues, interaction factors, technical drawing specifications and visual elements from sharing updates on Twitter were also compared and evaluated. According to the data obtained, political parties benefit from the websites for supplementing online information flow and publishing themselves in a public assembly of views. The findings demonstrated that Twitter was more commonly used for announcements, promises, party propaganda, candidates' propaganda, and shares containing criticism. By transferring the traditional one-way media to new communication technologies, the structure that allows two-way communication was restrained. Web pages and Twitter shares of political parties provide a structure pursuing one-way communication practices. Therefore, choosing an effective dialogue with the voters could not been developed yet by new communications technologies.
