Çalışma, serviks kanseri yönünden risk grubunda bulunan 40-55 yaş arası kadınlara yönelik yapılan çoklu girişimlerin sağlık sorumluluğu, serviks kanserine ilişkin inanç ve tarama yaptırmasına incelemek amacıyla; randomize, ön test - son test kontrollü deneysel tasarımında olarak planlanmıştır. Araştırma Konya ili Karatay bölgesinde bulunan bir Aile Sağlığı Merkezi'nde 13 Mart-18 Haziran 2017 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubunu 67 deney ve 67 kontrol grubu olmak 134 kadın oluşturmuştur. On dört hafta boyunca deney grubuna yönelik yapılan girişimler; serviks kanseri ve erken tanısına ilişkin grup eğitimi ve broşür verilmesi, ev ziyaretleri yolu ile eğitim ve danışmanlık, telefonla hatırlatıcı aramaları ve motivasyonu artırmaya yönelik verilen materyallerden oluşmaktadır. Kontrol grubu rutin uygulamalara devam etmiştir. Son testlerden sonra kontrol grubunun etik açıdan bilgilenme hakkı dikkate alınarak deney grubuna verilen grup eğitimi, broşür, magnet ve kupa kontrol grubuna da verilmiştir. Veriler; Bilgi Formu, Sağlık Sorumluluğu Ölçeği, Serviks Kanseri ve Pap-Smear Testi Sağlık İnanç Modeli Ölçeği ve Serviks Kanseri Taraması Katılımına İlişkin Değerlendirme Formu ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; bağımlı gruplarda t testi ve bağımsız gruplarda t testi yapılmıştır. Uygulanan çoklu girişimler sonrasında deney ve kontrol grubunun Sağlık Sorumluluğu, Pap smear yarar ve motivasyon, Pap smear engeller ve sağlık motivasyonu puanları arasında anlamlı bir fark saptanmıştır (p<0,05). Çoklu girişimler sonrası deney grubundaki kadınların serviks kanseri taramasına katılım oranı %93 olarak bulunmuş ve kontrol grubuna göre serviks kanseri taramasına katılım oranı anlamlı derecede yüksektir (p<0,05). Bu çalışma sonuçları doğrultusunda serviks kanseri taramasına katılımı artırmaya yönelik farklı yöntemlerin etkinliğinin değerlendirildiği faktöriyel dizaynda çalışmalar yapılması önerilebilir.
This study is pretest-posttest, randomized, and controlled experimental study that was intended to analyze the effect of multiple initiations on beliefs about cervical cancer, health responsibility, and screening participation. The group that is be addressed is women between 40 and 55 years of age who are at risk of cervical cancer. The study was carried out between March 13 and June 18, 2017 in a primary health care center in Karatay (Konya, Turkey). The sample of this study included 134 women (experimental group: 64; control group; 67). The 14 weeks of sessions involving the experimental group included group training and delivery of brochures on cervical cancer, training and counseling during home visits, reminder phone calls, and delivery materials, all aimed to increase motivation to be screened regularly for cervical cancer. The control group maintained their routine practices. To prevent any ethical violations, the group training as well as the brochures, magnets, and mugs that were given to the experimental group before the sessions were provided after the posttests to the control group as well. The study data were collected using an information form, the Cervical Cancer and Pap-Smear Test Health Belief Model Scale, the Healthy Lifestyle Behaviors Scale II (Health Responsibility), and The Assessment Form for Undergoing Pap-Smear Test. The data were analyzed using dependent groups t test and independent groups t test. After the multiple interventions, there was a significant difference between the test and control group's Health Responsibility, Pap smear benefit and motivation, Pap smear obstacle and health motivation scores (p<0,05). After multiple interventions, the participation rate of women in the experimental group to cervical cancer screening was found to be 93% and the rate of cervical cancer screening according to the control group was significantly higher (p<0.05). In the light of the results of these studies, it may be suggested to conduct studies in factorial design where the effectiveness of different methods to increase participation in cervical cancer screening is evaluated.
