Bu çalışmada, 19. yüzyılın başarılı tasavvuf şairlerinden Kerküklü “Şeyh Abdulkȃdir Talebânî”
(Fȃiz) ele alınmıştır. Şairin Türkçe şiirleri, farklı kaynaklardan bir araya getirilerek dil incelemesi
yapılmıştır.
Çalışma üç bölümden oluşmuştur. Birinci bölümde, Şeyh Abdulkȃdir Talebânî'nin (Fȃiz) hayatı,
eserleri ve edebî kişiliği ele alınarak tanıtılmaya çalışılmıştır. Bu bölümde Fâiz ile şiir atışmasına
(muhavere) giren Hacı Abdullah (Sȃfî) da tanıtılmıştır. İkinci bölümde, Fȃiz’in Türkçe şiirleri
transkripsiyonlu olarak verilmiştir. Fâiz’in şiirleriyle birlikte Sâfî’nin şiirleri de -italik bir şekildegösterilmiştir.
Üçüncü ve son bölümde ise Fâiz’in şiirlerinde karşılaşılan şekil bilgisi özellikleri
verilmiştir. Değerlendirmeler sonucunda elde edilenler “Sonuç” başlığı altında ele alınmıştır. Fâiz’in
şiirlerinde bilinmeyen kelimelere ait bir “Sözlük” de çalışmanın sonuna eklenmiştir.
“Sheikh Abdulkȃdir Talebânî” (Fȃiz) who was from Kirkuk and one of the most successful sufi
poet of 19th century is examined in this study. An examination of language is made by bringing the
poet’s Turkish poetries from different sources.
The study is composed of three parts. In the first part, Sheikh Abdulkȃdir Talebânî (Fȃiz) is tried
to be introduced by handling his life, work of art and literary personality. Hacı (Hajji) Abdullah (Sȃfî)
who got involved in a poetry discourse with Fâiz is also introduced in this part. In the second part,
Turkish poems of Fȃiz are given with transcription. Along with Fâiz’s poems, Sâfî’s poems are shown as
italic. In the third and latest part, form properties that are encountered in Fâiz’s poems are given. Those
obtained at the end of the evaluations are handled under the title “Conclusion”. A “Dictionary” that
belongs to unknown words in Fâiz’s poems is attached to the end of the study.
