Tanzimat Dönemi Türk edebiyatının öncü şahsiyetlerinden Abdülhak Hamit, birçok edebiyatçıyı etkilemiştir. Divan şiiri geleneğini hercümerç ettiğini bizzat kendisinin dile getirdiği Hamit, onu seven ve takip edenler tarafından Şair-i Azam olarak bilinir. Yaşadığı dönemde sanatı ile büyük bir yankı uyandıran Şair-i Azam, özel hayatıyla da dikkatleri üzerinde toplamıştır. 1922 yılında Viyana’da iken birden kendisini parasız bulan Hamit, sefaletini anlatan bir şiir kaleme alır. Süleyman Nazif’in Şair-i Azam’ı başlığını taşıyan bu şiir, gazetelerde yayınlanınca birçok edebiyatçı Hamit’in durumu ile ilgili yazı kaleme alır. Hayatı boyunca Hamit’e büyük bir saygı gösteren ve onun sanatına öykünen Faik Ali ise Şair-i Azam’a Mektup manzumesini kaleme alır. Bu manzum mektupta Faik Ali, Hamit’in her zaman ve her durumda büyük bir şair olduğunu anlatır. Devrin devlet adamlarının Şair-i Azam’ın düştüğü durumdan sorumlu olduklarını söyleyerek eleştirir. Şair-i Azam’a Mektup, Faik Ali’nin Hamit’e yönelik sevgisini dile getirdiği gibi Hamit’in bir dönem başından geçenleri yansıtır. Bu çalışmada henüz bütün yönleri ile incelenmemiş olan bu eseri konu, fikir, dil ve üslup çerçevesinde tahlil edilecektir.
Abdülhak Hamit, who is a pioneer person of Tanzimat period literature, influences many men of letters. Hamit, who expresses himself that he collapses to Divan poetry tradition, is known Şair-i Azam by his followers. Şair-i Azam who has repercussions by his art, besides he attracted attention by his personal life when he lived. When he was Vienna in 1922, he suddenly was out of all, and he wrote a poetry about his poverty. When this poerty, which its title is Süleyman Nazif’in Şair-i Azam, was published in the newspepars, many men of letters wrote about his situation. Faik Ali, who respects and emulates him, wrote up Şair-i Azam’a Mektup poetry. In this verse letter, he expressed that Hamit is a great poet at any time and in any case. He criticized to statesmen of the period by remarking they were responsible for Hamit’s situations. Şair-i Azam’a Mektup reflects to Hamit’s one life period, besides it mentioned Faik Ali’s loving about Hamit. This poetry, which it isn’t investigated in all directions, is to analyzed in terms of subject, idea, language and style in this paper.
