Makale, Azerbaycan ile Türkiye arasındaki ilişkilerin genişletilmesi bağlamında, Sovyet sonrası Azerbaycan'da kimliğin yeniden doğuşu sürecini ele almaktadır. Özellikle dilsel düzeyde kimlik ifadesinin çeşitli biçimleri, iki ülke arasındaki siyasi, ekonomik ve sosyokültürel bağların gelişmesinden doğan olası faktörler açısından incelenmektedir. Anket analizine dayanarak, Türkiye Türkçesinin etkisinin artmasına yönelik tutumlar araştırılmaktadır. Ulusal kimliğin oluşması ya da yeniden doğuşunda Türk unsurunun dinamikleri, Azerbaycan'ın bağımsızlığının çeşitli dönemleri ele alınarak analiz edilmektedir. Makale, Türkiye Türkçesinin ve Türk kültürünün yeni kimlik biçimleri üzerindeki olası etkisini (veya etkisizliğini) açıklamak için, Türk okullarından veya üniversitelerinden mezun olanların dil davranışı ve tutumları üzerine odaklanmaktadır. Öte yandan, dilsel arıtımcılık (pürizm) eğilimlerinin yeni Türkleşme meyilleri ile kıyaslanması temelinde Türkiye ve Türkiye Türkçesi ile ilgili tutumların kuşaklar arası dinamikleri üzerine bir düşünce sunulmaktadır. Son olarak, gelişmiş dilsel-kültürel ilişkiler faktörünün, özellikle mesleki ve entelektüel alanlarda Türkiye ile Azerbaycan arasındaki daha yüksek düzeyde işbirliğine nasıl katkıda bulunabileceği konusunda bazı öneriler ileri sürülmektedir.
The article attempts to examine the identity rebirth in the post-Soviet Azerbaijan in the context of expanded relationships between Azerbaijan and Turkey. Various formats of identity expression, in particular at the linguistic level, are studied from the perspective of possible factors that arise from developing political, economic and socio-cultural links between the two countries. Attitudes towards the increased influence of the Turkish language are investigated on the basis of survey analysis. The dynamics of the Turkish factor in the formation or rebirth of national identity is analyzed across various periods of Azerbaijan’s independence. The article has a particular focus on language behavior and attitudes of graduates from Turkish schools or Universities in order to explain the possible influence (or lack of influence) of the Turkish language and culture on new identity formats. On the other hand, we offer reflection on intergenerational dynamics of attitudes towards Turkey and Turkish by contrasting linguistic purism with new Turkification tendencies. Finally, we put forward certain suggestions on how the enhanced linguocultural relations factor could contribute to a higher quality of cooperation between Turkey and Azerbaijan, especially in the professional and intellectual spheres.
