İttihat ve Terakki Cemiyeti, 1908 Devrimi’yle ve II. Abdülhamit yönetimine karşı sonsuz bir özgürlük vaadiyle yönetsel erki eline geçirmişti. İkinci bir meşrutiyet devrinin kapısının
aralanması, Osmanlı unsurları arasında sevinçle karşılanmış, ülkenin birçok yerinde kutlama gösterileri düzenlenmişti. Osmanlı işçileri de, göreli özgürlük ortamının getirdiği bu coşkudan faydalanmış ve 1908 Yaz’ında birçok grev hareketine girişmişlerdi. Bu makale, bu yoğun grev dalgasının önünü almak amacıyla yürürlüğe konan Ta’til-i Eşgâl Kanunu’nu (Grev Kanunu) kapsam ve içerik bakımından analiz etmeyi amaçlamaktadır.
Committee of Union and Progress came into power against the administration of Abdulhamit II by offering a limitless freedom. Opening a constitutional period out for the second time welcomed by the Ottoman social elements. Otoman workers took advantage of this enthusiastical situation and went on lots of strikes in the summer of 1908. This article intends to analyze Ta’til-i Eşgâl Kanunu (The Strike Law) in terms of content and context.
