Osmanlı tarihinde Fetret Devri olarak adlandırılan 1401–1413 yılları arasında yaşanan siyasî
olaylar içinde önemli bir yere sahip olan Şeyh Bedreddin isyanının tarihî süreç içinde hafızalarda
canlı kalması, onun siyasî, toplumsal ve dinî görüşlerinin faklılığından kaynaklanmaktadır.
Resmî Osmanlı tarihçilerinin birçoğunun devlete isyan etmiş ve sapık fikirlere sahip bir
asi olarak değerlendirdikleri Şeyh Bedreddin, düşünceleriyle modern siyasal ideolojiler açısından
yeniden önem kazanmış ve bu bağlamda farklı farklı yaklaşımlar ortaya çıkmıştır. Tarihin
ilgisini çektiği kadar romancıların da ilgisini çeken Şeyh Bedreddin’i konu edinen Türk romanlarında,
yazarların dünya görüşlerine ve ideolojilerine bağlı olarak şekillenen çeşitli Bedreddin
imgeleri kurgulanmıştır. Bu imgeler üzerinden anlatılan Şeyh Bedreddin, yer yer resmî Osmanlı
tarihinin anlattığı imgeye yaklaşırken bazı romanlarda ise, onun bu resmî algının çok
uzağında bir imgeye dönüşmüş olduğunu görürüz.
The fact that Şeyh Bedreddin rebellion which has an important place in the political events
between 1403 1413 called as interregnum on Ottoman Period has always been remembered
throughout history is mostly due to differences in its political, social and religious views. Şeyh
Bedreddin whom many of the official historians of the Ottoman regarded as a rebel, who stood
against the state and had perverted ideas, has gained importance with his ideas in terms of
modern political ideologies, and different approaches have emerged in this context. In Turkish
novels which took Şeyh Bedreddin, who attracted the interest of novelists as well as the
attention of history, as their subject matter, various Şeyh Bedreddin images were created,
shaped by the authors' world views and ideologies. Described through these images, Şeyh Bedreddin while sometimes getting closer to the image told by the official Ottoman history, in
some novels we see him turning into an image far from this official perception.
