Bu çalışmanın amacı genç kadın haltercilerde koparma tekniğinin üç boyutlu kinematiklerini incelemek ve tekniğin evreleri arasındaki farklılıkları göstermekti. Araştırma 10 genç kadın halterci üzerinde yapılmıştır. Video kayıtları milli takım kampı sırasında sporcuların yarışmaya hazırlık periyodunun başlangıcında gerçekleştirilmiştir. Haltercilerin başarılı en ağır koparma kaldırışları kinematik analizi için seçilmiş ve sayısal veri APAS (Ariel Performance Analysis System, San Diego, USA) yazılımı kullanılarak elde edilmiştir. Sayısallaştırılan tüm noktaların zamana bağlı yer değiştirme verisi kesme frekansı 4 Hz olan, alçak geçiren sayısal filtre kullanarak filtrelenmiştir. Mekanik iş ve güç çıktısında evreler arasındaki farklar bağımlı gruplarda t-testi kullanılarak karşılaştırılmıştır. Evrelerin süreleri, birinci ve ikinci çekiş evrelerinde alt üyelerin açısal kinematikleri arasındaki farklar tekrarlayan ölçümlerde varyans analizi ve ikili karşılaştırmalar Bonferroni testi kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular birinci çekiş evresinin süresinin diğer evrelerden anlamlı derecede yüksek (p<0.05), barı yakalama evresinin süresinin de, geçiş, ikinci çekiş ve bar altına giriş evrelerinin sürelerinden anlamlı derecede yüksek olduğunu göstermiştir (p<0.05). Ayak bileği, diz ve kalça eklemlerinin maksimal ekstensiyon açısı ve açısal hızı ikinci çekiş evresinde birinci çekiş evresinden daha büyüktü (p<0.05). Birinci çekiş sırasında en büyük ekstensiyon açısının diz ekleminde, ikinci çekiş sırasında ise kalça ekleminde olduğu belirlenmiştir. Öte yandan, birinci ve ikinci çekiş sırasında ayak bileği, diz ve kalça eklemlerinin açısal hızları arasında da anlamlı farklar bulunmuş (p<0.05), diz ve kalça eklemlerinin açısal hızının, ayak bileği ekleminin açısal hızından her iki evrede de anlamlı derecede yüksek olduğu gözlenmiştir (p<0.05). İlaveten, ikinci çekiş evresinde barın dikey hızının birinci çekişten daha yüksek olduğu bulunmuştur. Bununla birlikte, bar maksimum yükseklikten düşmeye başladıktan sonra barın yatayda kat ettiği mesafenin birinci ve ikinci çekiş sırasındaki barın yatay yer değiştirmesinden anlamlı derecede daha yüksek olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). İkinci çekiş sırasındaki mutlak ve rölatif gücün birinci çekiş sırasındaki mutlak ve rölatif güçten anlamlı derecede daha yüksek olduğu belirlenmiştir (p<0.05) . Bu çalışmanın sonuçları genç kadın haltercilerde koparma tekniğinin biyomekanik yapısının yetişkin kadın haltercilerle birçok açıdan benzerlik taşıdığını göstermiştir. Anahtar Sözcükler: Genç kadın halterci;Kinematik;Koparma.
The objective of this study was to investigate the three-dimensional kinematics of the snatch technique and to determine differences between the phases of the event. Ten junior women weightlifters were included in the study. Video recordings were taken during preperation camp pre season. The heaviest successful snatch lifts of the weightlifters were selected for the kinematic analysis and the data were obtained using by APAS software (Ariel Performance Analysis System, San Diego, USA). The data were smoothed using a low pass digital filter with a cut-off frequency of 4 Hz. Differences between the mechanical work and power outputs during the snatch lift were compared using the paired t-test. Repeated-measures variance analysis (ANOVA) and post-hoc test with Bonferroni correction were used to compare differences in the duration of the phases and the angular kinematics of the lower limb. A significance level of p<0.05 was used. The results revealed that the duration of the first pull was significantly greater than the duration of other phases of the snatch lift. The duration of the catch phase was significantly greater than the duration of the transition, the second pull, end the turnover under the barbell phases (p<0.05). The maximum extension angle of the ankle, knee, and hip joints were greater in the second pull than that of the first pull (p<0.05). The greatest maximum extension angle was observed in the knee joint during the first pull, and it was observed in the hip joint during the second pull. On the other hand, there were significant differences between the angular velocities of the ankle, knee, and hip joints (p<0.05), and the angular velocity of the knee and hip joints were significantly greater than that of the ankle in both phases (p<0.05). In addition, the vertical velocity of the barbell was significantly greater in the second pull than that of the first pull (p<0.05). Furthermore, horizontal displacement toward weightlifter after beginning of descent from maximum height was greater than horizontal displacement toward weightlifter in the first pull and horizontal displacement away from weightlifter in the second pull (p<0.05). The absolute and relative power outputs were significantly greater in the second pull than that of the first pull (p<0.05). The results of the present study revealed that the biomechanical structure of the snatch lift has a lot of similarities between the junior and adult women weightlifters. Key words: Junior woman weightlifter;Kinematic;Snatch.
