Kemal Ümmî’nin Vefât Risâlesi ve dil özellikleri

Abstract

Eski Anadolu Türkçesi (EAT) ile yazan Anadoludaki ilk mutasavvıf Türk şairlerinden biri olan Kemal Ümmi (? - 1475)’nin manzum ve mensur altı eseri bilinmektedir. Bunlardan biri, “Vefat Risalesi” olarak bilinen küçük manzumesidir. Bugün elimizde tek yazması bulunan risalede samimi ve büyük ölçüde tabiî bir dil kullanılmıştır. 90 beyitten ibarettir. EAT’nin fonetik özellikleri genel olarak korunurken, özellikle bazı çekim eklerinin bağlayıcı ünlülerinde birtakım değişmeler görülmektedir. Bizce bunun sebebi daha sonraki devirlerde istinsah edilmiş.

Kemal Ümmi (?- 1475) is one of the first theosopher poets who write by using prose the Old Anatolian Turkish (OAT). There are six prose and poetic works as known. A little poem, “Vefat Risalesi” (Pamphlet of Death) is the one of these six works. Cardial and genarally natural language is used on this single copy. İt has 90 couplets. Although it saves the phonetical charasteristics of OAT; there are some changes are noticed on the combining wovel of few number of endings. According to us the reason of this case is about its copied at later regime. İt is written with a clear language according to its regime.