Kitle iletişim araçlarının siyasi iktidarın belirlenmesini içeren seçim dönemlerinde seçmenle kurduğu siyasi iletim sürecinde nasıl bir yol izlediğini ortaya koymayı amaçlayan bu çalışma, kitle iletişim 'araçlarının ve örnek olay olarak alınan basın organlarının söz konusu süreçte seçmen davranışını (tercihini) etkileme eğiliminde olduğu temel varsayımını test etmeye yönelik olarak yapılmıştır. Öncelikle teorik açıdan kitle iletişim araçlarının sistemin neresinde konumlandığı sorusu üzerinde durulmakta, kitle iletişim araçlarının etkilendiği ve etkilediği yapılara değinilmektedir. Kitle iletişim araçlarının en önemli fonksiyonu olarak beliren haber verme - bilgilendirme sürecinin bu koşullardan nasıl etkilendiği açıklığa kavuşturulmaya çalışılmakta ve bunun bir sonucu olarak kamuoyu oluşumundan hareketle kanaat ve tutumların seçmen davranışı ve kitle iletişim araçları ile bağlantısı tartışılmaktadır. Örnek olay olarak belirlenen basın organlarını temsilen seçilen Cumhuriyet, Hürriyet, Sabah ve Zaman Gazeteleri'nin 1999 Genel ve Yerel seçimlerindeki haberlerinde kullandığı söylemler analiz edilmiş ve sonuçta, basın organlarının siyasi iletişim sürecinde tarafsız kalamadıkları, belirli bir parti ya da adayı desteklemek ya da karşısında olmak için haberlerinde objektif davranmadıkları ve söylemlerini bu amaca yönelik olarak yapılandırdıkları açıkça anlaşılmıştır.
This study is built upon thehypothesis that the press as cin example for the whole mass media, tends to influence voters behaviour and the alın was to find out how mass media established political communication with their audience as voters in the preelecting process. At first, it is dealt with the question of the placement of mass media with in the social S.,1)Ste117 the bodies which the media effects and is affected by. It is argued to reveal how the informative pro-cess as the most important Jünction of mass media is affected by these conditions and as a result them the formation of. public opinion by means of voters cıttitude and voting behaviour. lıı this study the news discourse used by the Turkish dailies Cumhuriyet, Hürriyet, Sabah and Zaman as representants of the Turkish Media chıring the National and Municipal Election Cam-paign 1999 is analyzed in terms of neutrality. As a re.sult, It come out thcıt these papers couldn't ınaintain their neutrality in the politiccıl communication process and showed clear sn;Ylıort or opposition to particular candidates and parties by constructing their news discourse tü uchieve this aim.
