Doğanhisar-Hüyük (Konya) arasında Sultandağları masifinin yapısal özellikleri

Abstract

SultandaÄŸları Masifi’nin güneydoÄŸu kesiminde DoÄŸanhisar ile Hüyük arasında Miyosen- Pliyosen yaÅŸlı örtü altında masifin Paleozoyik yaÅŸlı metamorfitleri yer alır. Bu çalışmada masifin metamorfizmasına eÄŸlik eden deformasyon evreleri belirlenmiÅŸtir. Alpin hareketlerle yeÅŸilÅŸist fasiyesinde metamorfizma geçiren kayaçların üç sünümlü kıvrımlanma evresi geçirerek kıvrım–2 ve kıvrım–3 tipi üstelenmið€ƒ³ï¿½ï¿½ kıvrım geometrisi kazandıkları anlaşılmaktadır. Bu deformasyon evrelerinde, sırasıyla, (1) yapraklanma düzlemleri; (2) KB-GD gidiÅŸli yatay eksenli, az-eÄŸk, izoklinal kıvrımlar ve buruÅŸma lineasyonları; (3) KD-GB gidiÅŸli eksen düzlemi eÄŸik, ekseni dalımlı izoklinal ve benzer kıvrımlar geliÅŸmiÅŸtir. inceleme alanının Miyosen’den itibaren blok faylanmayla kırıklanarak bugünkü iç yapısını kazandığı saptanmıştır.

Paleozoic metamorphites crop out under the Miocene-Pliocene cover rocks in the southeastern part of the Sultandağları Massif between Doğanhisar and Hüyük. In this study, phases of deformation accompanied the metamorphism of the massif were determined. The rock units of the massif experienced regional metamorphism under the greenschist facies have undergone three phases of deformation during the Alpine orogeny. These are, in sequence, (1) schistosity planes, (2) NW-SE trending sub-horizontal, gently inclined isoclinal folds and crenulation lineations and (3) NE-SW trending moderately inclined and plunging, isocinal and similar folds. The second and third phases caused to develop type-2 and type-3 superimposed folding. The study area has gained its present internal structure by uplifting, subsidence and block faulting, denoted as the F4-phase, since Miocene.