Sosyal bilimlerde nesnelligi yakalamak zordur. Üstelik ilk bakıstaki kadar
anlamlı ve önemli de degildir. Algı dogrudan olmak yerine bazı süreçler yoluyla
gerçeklestiginden; olgucu anlayısın dedigi kadar mutlak degil, ancak bagıl bir
olusumdur. Belgeler ve bilgiler gerçegi ancak kısmen verirler. Bilime, o bilmi
olusturanların öznellikleri de ilâve olur. Bir süje olarak bizzat birey, bazen istese de
tarafsız olamaz; çünkü karsısındaki muhatabı onu “taraf” olarak görür. Bilgibilimsel
(epistemolojik) bir yaklasım tarafsızlıgı abartmayacagı gibi ona büyük bir
kıymet de yüklemeyebilir.
It is difficult to capture an entire objectivity in social sciences. Moreover, the
so-called objectivity is not even as meaningful and as important as it appears to be
at first glance. Since perception is realized through a number of processes instead
of directly, it is not an absolute formation at all, contrary to what the positivist
approach claims it to be. Rather, perception is a relative phenomenon.
Documents and pieces of knowledge reflect the truth only partially. Subjective
qualities of people who construct knowledge and science always get into play. The
individual himself may not attain a neutral standing before a given situation;
because those facing him/ regard him as part of a “party”. An epistemological
approach may not exaggerate and overvalue objectivity.
