Bu araştırmada öğrenme güçlüğü olan ve olmayan ortaokul öğrencilerinin öz-yeterlik algıları, sürekli öfkeleri ve öfke ifade tarzları incelenmiştir. Araştırmanın bağımsız değişkenleri, öğrenme güçlüğü görülme durumu, cinsiyet, akademik başarı ve öz-yeterlik algısıdır. Bağımlı değişkeni ise sürekli öfke ve öfke ifade tarzlarıdır. Çalışmanın araştırma grubunu öğrenme güçlüğü olan 55 kişi ve olmayan 55 kişi olmak üzere toplam 110 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada "Kişisel Bilgi Formu", "Çocuklar İçin Öz-yeterlik Ölçeği'', "Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarzı Ölçeği" kullanılmıştır. Gerçekleştirilen araştırmada verilerin analizleri SPSS 20 paket programıyla yapılmıştır. Verilerin analizinde, Mann-Whitney U Testi, Spearman Korelasyon Testi ve Çoklu Regresyon Analizi Teknikleri uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular aşağıda özetlenmiştir: Öğrencilerin öğrenme güçlüğü görülme durumu ile akademik öz-yeterlik, sosyal öz-yeterlik, duygusal öz-yeterlik, genel öz-yeterlik, içe yönelik öfke ve öfke kontrol puan ortalamaları arasında anlamlı düzeyde bir farklılığın olduğu görülmüştür. Öğrenme güçlüğü olmayan öğrencilerin sosyal öz-yeterlik puan ortalamaları ile cinsiyetleri arasında anlamlı bir farklılaşmanın olduğu bulunmuştur. Öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin öfke kontrol puan ortalamaları ile cinsiyetleri arasında anlamlı bir farklılık saptanmıştır. Öğrenme güçlüğü olmayan öğrencilerin ise sürekli öfke puan ortalamalarıyla cinsiyetleri arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Öğrencilerin akademik başarıları ile öz-yeterlik algıları, sürekli öfke ve öfke ifade tarzları arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Öğrenme güçlüğü olan ve olmayan öğrencilerde öz-yeterlikle ilgili değişkenlerin sürekli öfkelerini ve dışa yönelik öfkelerini anlamlı düzeyde yordamadığı saptanmıştır. Öğrenme güçlüğü olan öğrencilerde öz-yeterlik algılarının öfke kontrol değişkenini anlamlı düzeyde yordadığı görülmüştür. Öğrenme güçlüğü olmayan öğrencilerde öz-yeterlikle ilgili değişkenler içe yönelik öfke değişkenini anlamlı düzeyde yordamıştır.
This study is intended to investigate state anger, anger expression and self efficacy perception of secondary school students with and without learning disability. Independent variables of the study are the incidence of learning disability, academic achievement and self efficacy perception. Dependent variables are anger and anger expression. In the research group, there are 110 secondary school students consisting of 55 people with learning disability and 55 people without learning disability. ''Personal Information Form'', ''Self Efficacy Scale For Children'' and ''State Anger and Anger Expression Scale'' were used in the study. The analyses of the data were performed by SPSS 20 package in the study. In the analyses of the data, Mann-Whitney U Test, Spearman Correlation Test and Multiple Regression Analysis Techniques were used. The findings obtained in the study are summarised below: It was seen that there was a significant difference between the incidence of learning disability of the students and academic self efficacy, social efficacy, emotional efficacy, general efficacy, intrinsic anger and score averages of anger management. It was discovered that there was a significant difference between social efficacy score averages of the students without learning disability and their genders. A significant difference was found out between score averages of anger management of the students with learning disability and their genders. There was a significant difference between state anger score averages of the students without learning disability and their genders. No significant relation was found between students' academic achievements and their self efficacy perceptions, state anger and anger expression. It was found that self efficacy variables did not predict state anger and extrinsic anger significantly in the students with and without learning disability. It was seen that self efficacy perceptions predicted anger management variables significantly in the students with learning disability. Self efficacy variables predicted intrinsic anger variables significantly in the students without learning disability.
