Alerjik rinitli hastalarda koku fonksiyonu ve intranazal fototerapi tedavisinin koku fonksiyonu üzerine olan etkileri

Abstract

Koku bozuklukları toplumda sıklıkla görülmesine ve yaşam kalitesi üzerinde olumsuz etkileri olmasına rağmen hem hastalar hem de hekimler tarafından yeterince önemsenmemektedir. Bunda koku almanın subjektif bir duygu olmasının rolü büyüktür. Bireyler arasındaki farkların ötesinde toplumlar arasındaki farklar bile kokuların tanınmasına etki eder. Alerjik rinitli hastaların % 60 ında koku sorunu mevcuttur. Bu durum nazal obstruksiyona, inflamasyona bağlı olarak gelişmektedir. Mukozada şişme inflamasyona bağlı mukoza değişiklikleri nedeniyle olmaktadır. Çalışmadaki amacımız kliniğimizde allerjik rinit tanısı almış hastalarda koku fonksiyonunu değerlendirmek, tanı alan hastalarda son yıllarda yaygın olarak kullanılan bir tedavi yöntemi olan intranazal fototerapi (Rhinolight) tedavisini uygulamak, tedavinin koku fonksiyonu üzerine olan etkilerini araştırmaktır. Rhinolight tedavisi langerhans hücre sayı ve fonksiyonunu azaltmakta, T hücrede apopitozu uyarmakta ve IL 10 gibi ımmunmodülatör sitokinlerin salınım ve sentezini azaltmaktadır. Çalışmamıza alerjik rinit tanısı alan 80 hasta dahil ettik. Hastalara tedavi öncesi endoskopik nazal muayene, alerjik rinit anketi, prick testi, akustik rinometri ve koku testi (CCCRC) uyguladık. 2 hafta boyunca günaşırı toplam 6 seans olmak üzere rhinolight tedavisi verdik. Tedavi sonrası 3.ayda kontrol muayenesi yaptık. Kontrol muayenesinde; endoskopik nazal muayene, alerjik rinit tedavi sonrası anketi, akustik rinometri ve koku testini (CCCRC) uyguladık. CCCRC içinde hem koku eşik hem de identifikasyon testlerini içermektedir. Uygulaması kolay, ucuz ve Türk halkına uyarlanmış kokulardan oluşmaktadır. Eşik testinde 1/3 oranında distile su ile dilüe edilen % 4'lük butanol kullanıldı. Tekrarlayan % 50 dilüsyonlarla 8 ayrı butanol şişesi hazırlandı. En düşük dilüsyondan itibaren 3-5 cm mesafeden şişeler koklatılmaya başlandı. Hastaların butanol eşik test değerleri kaydedildi. Hastalara identifikasyon testinde viks, türk kahvesi, naftalin, tarçın, pudra, sabun, kakao, fıstık ezmesi olmak üzere 8 koku koklatıldı. Her koku çoktan seçmeli 4 şık şeklinde belirtildi. Son olarak butanol eşik testi ve identifikasyon testi toplanarak ortalaması alındı. Çıkan sonuç koku testi skoru olarak kaydedildi. Çalışmamızda alerjik rinitli hastalarda rhinolight tedavisi ile koku alma bozukluğu şikayetinde azalma tespit edildi. Ancak bu konu ile ilgili literatürde çalışma olmayıp rhinolight tedavisinin koku fonksiyonu üzerine olan etkisinin kanıtlanması amacı ile daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.

Smell disorders have a negative impacts of quality of life. But it is undervalued by patients and physicians. Because of the subjective sense. Beyond the differences between individuals, the differences between communities effect the recognation of the smell. In patients with allergic rhinitis % 60 have an odor problem. It is due to nasal obstruction and inlammation. Swelling in mucosa is due to inflammation. Our purpose in the study is to evaluate the smell function in patients with allergic rhinitis in our clinic. And used for patients a new treatment method intranasal phototherapy. And investigate its impact on odor function. Rhinolight treatment reduce the number and function of langerhans cells, stimulates apopitosis in T cells, decreases ımmunomodulatory cytokines such as IL 10 synthesis. Our study ıncluded 80 patients with allergic rhinitis. Before treatment,we applied to all patients, endoscopic nasal examination, allergic rhinitis questionnaire, skin prick test, acoustic rhinometry and smell test(CCCRC). We used rhinolight treatment,2 weeks every other day total of 6 sessions. 3 months after treatment, we done control examination. We performed, endoscopic nasal examination, allergic rhinitis questionnaire after treatment acoustic rhinometry and smell test(CCCRC). CCCRC contains both the threshold and smell identification tests. It is easy, inexpensive and adapted with Turkish people. In threshold test, % 4 butanol was diluted with 1/3 distilled water. 8 seperate butanol bottle prepared with repeated % 50 dilutions. Beginning from the lowest dilution, the patients smell the bottles from 3-5 cm distance. Patients butanol threshold test values were noted. In identification test we used vicks, Turkish coffee, naphthalene, cinnamon, powder, soap, cocoa, peanut butter. Each odor presented multipl choice of 4 options. Butanol threshold test and identification test added and calculated the avarage. The result is recorded as a smell test score. In our study we detected a decrease in complaints of olfactory disorder in patients with allergic rhinitis with the treatment of rhinolight. But there is no publication about this subject in literatüre. We need more study about the effects of rhinolight treatment on olfactory function.