Tarım işletmeleri, üretimin doğal şartlara ve toprağa bağlılığı, bir dönem içerisinde gerçekleşmesi gibi yapısal özellikleri bakımından üretimden pazarlamaya kadar geçen süreçte birçok riskle karşı karşıya kalmaktadırlar. Üretimde kayıplara yol açan bu riskler işletmelerin gelirinde istikrasızlıklara yol açmaktadır. Üreticilerin gelir kaybı alım gücünü de olumsuz etkilemektedir. Bunun sonucunda da bölge ve ülke ekonomisi olumsuz etkilenmektedir. Bu nedenle tarımsal üretimde meydana gelen risklerin tamamen ortadan kaldırılması mümkün olmasa da azaltılması gerekmektedir. Üretimde meydana gelebilecek risklerin azaltılması için riskler belirlenmeli ve önlemler alınmalıdır. Bu çalışmada tarımsal üretimde meydana gelebilecek doğal, ekonomik ve sosyal riskler belirlenmiştir. Bu amaç doğrultusunda Konya İli Çumra İlçesinde 82 üretici ile anket yapılmıştır. Tarım işletmelerinin belirlenmesinde tabakalı tesadüfî örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Tarım işletmelerinin ekonomik analizi yapılmış ve sonuç olarak işletmeler ortalamasında dekara saf hasıla 699.48 TL/da, tarımsal gelir 653.15 TL/da, mali rantabilite %5,44 ve ekonomik rantabilite %8.27 olarak bulunmuştur. Ayrıca işletmelerin karşı karşıya kaldıkları riskler doğal, ekonomik ve sosyal risk başlıkları altında Finne-Kinney Risk Analiz metoduna göre değerlendirilmiştir. Buna göre incelenen işletmelerin en çok karşılaştığı doğal riskler; zararlılar, salgın hastalıklar ve hayvanların ölümüdür. Zararlılar için toprağın yapısına ve yetiştirilen ürünün cinsine göre üretimde meydana gelebilecek zararlılar belirlenir. Bu zararlılara karşı koruyucu kimyasal önlemler alınabileceği gibi organik tarımda olduğu gibi koruyucu ve iyileştirici mücadele yöntemleri de uygulanabilir. Bir diğer doğal risk ise salgın hastalıklar ve hayvanların ölümüdür. Bunun için alınabilecek önlemlerin başında vaktinde veteriner kontrollerinin yapılması gelmektedir. Ekonomik riskler; ürün ve girdi fiyatlarındaki dalgalanmalardır. Tarımda var olan riskler mikro düzeyde üretim kararı alırken ve makro düzeyde politika belirlenirken dikkate alınması üretimin ve belirlenen politikaların başarısını olumlu etkileyebilir.
Agricultural enterprises face many risks during the period from production to marketing in terms of their structural features such as the natural conditions of production and the dependence on the soil and the realization within a period. These risks, which lead to loss of production, cause instability in the income of the enterprises. The loss of income of producers also negatively affects the purchasing power. As a result, region and country economy are affected negatively. For this reason, it is necessary to reduce agricultural production risks even if it is impossible to remove them altogether. Risks must be identified and precautions taken to reduce the risks that may arise in production. In this study natural, economic and social risks that may occur in agricultural production have been determined. For this purpose, a questionnaire was applied to 82 producers determined by stratified random sampling method in Konya of Province Çumra. An economic analysis of the obtained data was conducted. As a result, the average net profit of the company was found as 5,44 % and the economic profitability as 8,27%. In addition, the risks faced by enterprises are assessed according to the Finne-Kinney Risk Analysis method under the headings natural, economic and social risk. Accordingly, the natural risks most frequently encountered by the enterprises surveyed are; pests, epidemics and death of animals. The pests which may occur in production according to the structure of the soil and the type of crops grown for pests is determined. Protective and remedial measures such as organic agriculture can be applied as well as protective chemical measures against these harmful effects. Another natural risk is the epidemics and the death of animals. One of the measures that can be taken for this is to make veterinary checks on time. Economic risks; fluctuations is in product and input prices. Taking into consideration the risks existing in agriculture while making micro-level production decisions and setting macro-level policies can positively affect the production and the success of established policies.
