Deneysel crush modelinde pentoksifilin tedavisinin etkileri

Abstract

Giriş ve Amaç: Crush Sendromu; ezilme biçiminde yaralanma, uzun süreli sıkışma ve hareketsizlik sonucunda ortaya çıkar. Bu çalışmada; literatürde daha önce çalışılmamış olan ratlarda crush modeli oluşturarak Pentoksifilin'in crush yaralanmasındaki etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya her bir grupta 8 adet olmak üzere toplam 32 adet, 10 haftalık dişi, Wistar Albino rat dahil edildi. Deney grupları 4 gruptan oluştu; Sham grubu, Crush sıvısı grubu, Pentoksifilin + Crush sıvısı grubu ve Hipertonik salin (%3) + mannitol + NaHCO3 grubu. Ratların her iki arka ayağının turnike ile kompresyonu ile crush sendrom oluşturuldu ve turnike çıkarıldıktan sonra tüm ratlardan 0,24, 48, ve 72. saatlerde kan alındı. Kanda kreatin kinaz (CK), myoglobin, üre, keatinin ve kan gazı çalışıldı. Kan gazında pH, PCO2, HCO3 ile birlikte sodyum ve potasyum da bakıldı. Bulgular: Kompresyondan hemen önce bakılan kan tahlillerinde; CK, üre, kreatinin, ya da kan gazında çalışılan pH, pCO2, HCO3, sodyum ve potasyum düzeylerinde istatistiksel anlamlı bir farklılık saptanmadı. Kompresyonun kaldırılmasından sonra; 24., 48. ve 72. saatlerde bakılan kan tahlillerinde; CK, üre, ve kreatinin düzeyleri açısından değerlendirildiğinde; sham grubu ile tedavi grupları arasında istatistiksel anlamlı farklılık saptandı (p:0,01); ancak pentoksifilin grubu ile diğer 2 tedavi grubu arasında istatistiksel açıdan herhangi bir farklılık saptanmadı. Sonuç: Deneysel travmatik crush sendromu oluşturulan ratlarda crush sıvısına pentoksifilin eklenmesinin böbrek fonksiyonları ya da kan gazı verilerinde istatistiksel anlamlı bir değişiklik yapmadığı görülmüştür. Bu açıdan değerlendirildiğinde ezilme sendromunda pentoksifilin tedavisinin ek bir fayda sağlamadığı söylenebilir. Ancak, kan gazı pH değerlerinde düzelme olması metabolik asidozda koruyucu etkisi olabileceğini düşündürür, bu konuda geniş çaplı çalışmalara ihtiyaç vardır.

Aim and Introduction: Crush syndrome is the result of smash injury or prolonged pressure or motionless. In this study, for the first time in literature, we have studied the effects of Pentoxiphylline in crush injury on rats. Material and Method: Totally 32 female Wistar Albino rats of 10 weeks of age, 8 in each group, were included in the study. The study was consisted of 4 groups; Sham group, Crush fluid group, Pentoxiphylline + Crush fluid group and hypertonicsaline (3%) + mannitol + NaHCO3 grou p. Crush syndrome was produced by compression of back feet of rats with tourniquet and after removal of the tourniquet, at 0th, 24th, 48th and 72nd hours, blood was obtained from all rats. Serum creatinine kinase (CK), myoglobin, urea, creatinine and blood gas were studied. From the blood gas analysis, pH, PCO2, HCO3 and sodium and potassium were obtained. Results: In the results of blood analysis taken just after the removal of compression; there was not any statistically significant difference between groups regarding CK, urea, creatinin or pH, pCO2, HCO3, sodium, potassium levels of blood gas analyis. On blood analysis results of 24th, 48th and 72nd hours results, there were statistically significant differences between sham and treatment groups regarding serum CK, urea and creatinine levels but there was not any statistically significant difference between Pentoxiphylline and other treatment groups. Conclusion: In experimental traumatic crush syndrome, adding Pentoxiphylline to the crush fluid did not result any statistically significant alteration in renal function tests or blood gas analysis. Regarding these results, we can suggest that addition of Pentoxiphylline did not cause any advantage in crush syndrome treatment. However, the correction of metabolic acidosis suggest that it may a have protective effect on blood gas composition. Larger studies are warranted about this topic.