2008, Cilt 23, Sayı 2
http://hdl.handle.net/123456789/12263
2024-03-28T23:46:53ZElmalı (Antalya, Batı Toroslar) kuzeyinde Likya naplarının jeolojisi
http://hdl.handle.net/123456789/12309
Elmalı (Antalya, Batı Toroslar) kuzeyinde Likya naplarının jeolojisi
Aksoy, Rahmi; Aksarı, Süleyman
Çalışma alanı, Batı Toroslar’da yer alan, Antalya iline bağlı Elmalı ilçesinin kuzeyinde
Hacıyusuflar, Bayındır, Çobanisa ve İkizler köyleri arasını kapsar. Bölgede stratigrafi, litoloji ve yapısal özellikleri bakımından farklı kaya birimleri yer alır. Üst üste duran tektonik birimlerden oluşan bölgede Beydağları otoktonu ile Likya naplarına ilişkin birimler izlenmektedir. Burada, bu tektonik istifin en altında Beydağları otoktonuna ait neritik karbonatlardan yapımı, Üst Kretase yaşlı Beydağları formasyonu yer alır. Bunu kaba kısıntılı kayaçlardan oluşan Kasaba formasyonu uyumsuz olarak örter. Beydağları otoktonu üzerinde tektonik dokanakla Likya naplarına ait birimler bulunur. Kendi içinde önemli ölçüde dilimlenmiş olan Likya napları inceleme alanında; Yeşilbarak napı, Alt nap, Ofiyolit napı ve Üst nap olmak üzere birbirleriyle tektonik dokanaklı dört tektonik birimden oluşur.
Tektonik birimler ayrıca kendi içlerinde de düşük açılı bindirmelerle dilimlenmiştir. Likya
naplarının, Beydağları otoktonu üzerine yerleşmesi muhtemelen Erken Langiyen’de olmuştur. Birbirini izleyen bu tektonik hareketler bölgenin yapısını karmaşık hale getirmiştir. Büyük ölçüde allokton birimlerin yerleşmesinden sonra bölge bugünkü morfolojik görünümünü kazanmıştır.; The study area comprises the area between Hacıyusuflar, Bayındır and İkizler villages
north of Elmalı (Antalya), Western Taurides, and includes different tectonic units with characteristic stratigraphic, lihologic and structural features. Field studies in the region have revealed two structurally distinct rock units namely the Beydağları autochthonous and the Lycian Nappes. The Beydağları autochthonous forming the base of the study area consists of the Beydağları and Kasaba formations. The upper Cretaceous Beydağları Formation consists of neritic limestone. It is unconformably overlain by the upper Burdigalian-lower Langhian Kasaba Formation composed of coarse grained sediments. The Beydağları autochthonous is tectonically overlain by the Lycian Nappes rock units. In the
study area it is imbricated, and includes four main tectonic sheets, the Yeşilbarak Nappe, the Lower Nappe, the Ophiolite Nappe and the Upper Nappe. These tectonic units show internal imbrications along low angle thrusts. These allochthonous rock units were obducted and moved to south and southeast over the Beydağları autochthonous during the lower Langian time. These tectonic movements following each other caused complexities in the structure of the region. Mainly after the emplacement of these allochthonous units, the region has gained its present morphological appearance.
Url: http://sujest.selcuk.edu.tr/sumbtd/article/view/140
2008-01-01T00:00:00ZKum/geotekstil arayüzey kayma dayanımının kesme kutusu deneyleri ile belirlenmesi
http://hdl.handle.net/123456789/12308
Kum/geotekstil arayüzey kayma dayanımının kesme kutusu deneyleri ile belirlenmesi
Erdoğan, Devrim; Altun, Selim
Geoteknik mühendisliği alanında geosentetik malzemelerin kullanımına günümüzde
oldukça yaygın bir şekilde rastlanmaktadır. Geoteknik uygulamalarda geosentetikler ayırma, filtrasyon, drenaj, güçlendirme işlevlerinden biri esas olmak üzere birçok işlevi bir arada yerine getirirler. Yüksek çekme dayanımına sahip bir geosentetik malzeme olan geotekstiller zeminin kayma mukavemetinde iyileşmeye neden olarak zemini güçlendirme görevini görürler, bu nedenle geotekstillerle güçlendirilmiş zeminler donatımı zemin olarak da adlandırılırlar. Özellikle yol inşaatlarında stabiliteyi artırmada ve temel altı tabakasını güçlendirmede kullanılan geosentetik malzemelerinin zeminin mekanik özelliklerini ne ölçüde iyileştirdiği birçok çalışmanın konusu olmuştur. Bu çalışma kapsamında, kumlu zeminlerde geotekstil kullanımının statik yükleme koşulları altında zeminin stabilitesindeki artış miktarına etkisi incelenmiştir. Bu amaçla bir seri kesme kutusu deneyi yapılmıştır. Deneysel çalışmalarda farklı tip ve özelliklerdeki geotekstiller kullanılarak kumların kayma direnci özelliklerinin ne ölçüde değiştiği araştırılmıştır. Deney sonuçları, geotekstil tipi, kum zeminin granülometrisi ve relatif sıklığı ile deneysel koşullardaki farklılıkların ara yüzey kayma dayanımı parametreleri üzerinde büyük ölçüde etkili olduğunu ortaya koymuştur.; Recently, in geotechnical engineering field, applications of geosynthetics are getting
rather more common. Geosynthetics are capable of overcoming a number of problems including
seperation, filtration, drainage, reinforcement; which multiple functions can be fulfilled once at a
time. Particularly, application of a type of geosynthetics, namely, geotextiles, which are possessing
rather high tensile strength, lead to increase in the shear strength of soil, hence, soils strengthened
with geosythetics are named as reinforced soil.
In particular, many studies in the literature are related with the investigation of the rate of
increase in soil strength by application of geosynthetic materials, which are used for increasing the
stability and reinforcing the subgrade material in highway construction. In the scope of this study,
the effect of geotextile type on the rate of increase in stability of sandy soils, is investigated under
static loading conditions. Shear box tests on specimens prepared by inclusion of geotextiles of
different types and properties, were carried out to assess the rate of variation in sand shear strength
properties. It was observed that geotextile type, grain size distribution, relative density of sand and
the test parameters cause drastic variations in the sand / geotextile interface shear strength behaviour.
Url: http://sujest.selcuk.edu.tr/sumbtd/article/view/135
2008-01-01T00:00:00ZDoğanhisar-Hüyük (Konya) arasında Sultandağları masifinin yapısal özellikleri
http://hdl.handle.net/123456789/12246
Doğanhisar-Hüyük (Konya) arasında Sultandağları masifinin yapısal özellikleri
Aksoy, Rahmi; Bozdağ, Ali
Sultandağları Masifi’nin güneydoğu kesiminde Doğanhisar ile Hüyük arasında Miyosen-
Pliyosen yaşlı örtü altında masifin Paleozoyik yaşlı metamorfitleri yer alır. Bu çalışmada masifin
metamorfizmasına eğlik eden deformasyon evreleri belirlenmiştir.
Alpin hareketlerle yeşilşist fasiyesinde metamorfizma geçiren kayaçların üç sünümlü
kıvrımlanma evresi geçirerek kıvrım–2 ve kıvrım–3 tipi üstelenmi�� kıvrım geometrisi kazandıkları
anlaşılmaktadır. Bu deformasyon evrelerinde, sırasıyla, (1) yapraklanma düzlemleri; (2) KB-GD
gidişli yatay eksenli, az-eğk, izoklinal kıvrımlar ve buruşma lineasyonları; (3) KD-GB gidişli eksen
düzlemi eğik, ekseni dalımlı izoklinal ve benzer kıvrımlar gelişmiştir.
inceleme alanının Miyosen’den itibaren blok faylanmayla kırıklanarak bugünkü iç yapısını
kazandığı saptanmıştır.; Paleozoic metamorphites crop out under the Miocene-Pliocene cover rocks in the southeastern part of the Sultandağları Massif between Doğanhisar and Hüyük. In this study, phases of deformation accompanied the metamorphism of the massif were determined.
The rock units of the massif experienced regional metamorphism under the greenschist facies have undergone three phases of deformation during the Alpine orogeny. These are, in sequence, (1) schistosity planes, (2) NW-SE trending sub-horizontal, gently inclined isoclinal folds and crenulation lineations and (3) NE-SW trending moderately inclined and plunging, isocinal and similar folds. The second and third phases caused to develop type-2 and type-3 superimposed folding.
The study area has gained its present internal structure by uplifting, subsidence and block faulting, denoted as the F4-phase, since Miocene.
URL: http://sujest.selcuk.edu.tr/sumbtd/article/view/139
2008-01-01T00:00:00ZKültürel miraslardan tarihi Horozluhan’ın fotogrametrik rölöve çalışması ve 3 boyutlu modellenmesi
http://hdl.handle.net/123456789/12245
Kültürel miraslardan tarihi Horozluhan’ın fotogrametrik rölöve çalışması ve 3 boyutlu modellenmesi
Yakar, Murat; Yılmaz, H. Murat
Kültürel Mirasın Korunması ile ilgili çalışmalarda birinci ve en önemli aşama, çeşitli ölçek ve nitelikte belgelerine çalışmalarının tamamlanması ve üretilen bilgilerin koruma çalışmalarında bulunacak farklı uzmanlar tarafından anlaşılır ve kullanılabilir biçimde düzenlenmesidir. Metrik, yazılı ve görsel belgeleme, kültürel mirasın mevcut durumu ve sorunlarının tespiti ile bu sorunların çözümüne ilişkin her türlü koruma çalışmalarında temel veri olarak kullanıldığı gibi kültürel mirasın gelecek nesillere iletilmesinin ve topluma tanıtılmasının da önemli bir yoludur. Günümüzde Kültürel Mirasın belgelenmesinde farklı teknikler kullanılmakta ve bu konu teknolojik gelişmelere paralel olarak hızla gelişmektedir. Bu çalışmada kültürel miraslarımızdan biri olan Konya'daki bulunan Horozlu Hanın Fotogrametrik yöntemle ölçümü ve belgeleme çalışması yapılmıştır.
URL: http://sujest.selcuk.edu.tr/sumbtd/article/view/137
2008-01-01T00:00:00Z